به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، خلجی در این نشست بیان کرد: این کتاب دغدغه طولانی مدتی برای من بود. بعد از چند سخنرانی رهبر انقلاب درباره جنگ ترکیبی و اینکه یکی از پایه‌های این جنگ حوزه رسانه است، به این جمع‌بندی رسیدم که در خصوص بیانات ایشان تدوین مفهومی انجام بدهم.

خلجی ادامه داد: تا اوایل اتفاق تلخ فتنه 1401 بحث من جمع‌بندی شده بود. در همان مرحله هم رهبر انقلاب از این اغتشاشات به عنوان بخشی از جنگ ترکیبی دشمن یاد کردند و این انگیزه را در من مضاعف کرد تا کتاب را منتشر کنیم. به آقای دکتر اخوان در روزنامه جوان برای انتشار کتاب پیشنهاد دادیم و ایشان پذیرفتند و با مسئولیت دوستان انتشارات دیدبان این کتاب وارد مرحله نشر شد.

این نویسنده درباره جنگ ترکیبی گفت: جنگ ترکیبی مجموعه‌ای است از چند حوزه تهدید و جنگ‌هایی که به صورت ترکیبی علیه یک طرف خاص انجام می‌شود. همچون تهدید نظامی، تهدیدات تروریسیتی، تهدید در قالب تحریم اقتصادی، تبلیغات سایبری و بخش مهم دیگر هم با حوزه رسانه و تاثیرش بر افکار عمومی جامعه هدف مرتبط است. به دلیل تاثیری که رسانه بر اراده مخاطب می‌گذارد، این بخش از جنگ ترکیبی اگر اهمیتش از سایر بخش‌ها بیشتر نباشد، کمتر هم نیست. اگر دشمن بتواند با تهدید در این ناحیه اراده یک جامعه را زایل کند، در سایر تهدیدات و بخش‌های جنگ ترکیبی نیز موفق می‌شود.

خلجی افزود: در حوزه رسانه با یک آرایش رسانه‌ای جدید از ناحیه دشمن مواجهیم و دشمن یک رویکرد آفندی اتخاذ کرده و جاهایی هم جواب گرفته و موفق شده. این مسئله را در مقاطع مختلف سال‌های اخیر می‌بینیم؛ مثل حوادث سال 96 و 98 و اغتشاشات 1401. مسئله در این زمینه با یک رویداد شروع می‌شود؛ ولی ادامه‌اش در رسانه جریان می‌یابد و صحنه نبرد به رسانه منتقل می‌شود. سال 1401 چون نتوانستیم به موقع رویداد را روایت کنیم و با تاخیر شروع کردیم، دشمن از موقعیت استفاده کرد و با یک آرایش کاملا تهاجمی و تحریف واقعیت، آن جنگ رسانه‌ای را با تمرکز بر افکار عمومی جامعه رقم زد.

این نویسنده ادامه داد: وقتی رسانه وارد فضا می‌شود و باور مردم را دستکاری می‌کند، دیگر فضای منطقی در جامعه وجود ندارد. لذا مدتی طول کشید تا بالاخره فتنه 1401 با حضور مردم خنثی شد.

وی در خصوص اقدام به موقع به عنوان عامل بازدارنده دربرابر رسانه گفت: در مقاطع مختلف اغتشاشات رد رسانه کاملا معلوم است و در روایت‌سازی پیشتاز بود. در همان ایام هرجا توانستیم روایت صحیح و به موقعی از مسائل ارائه کنیم، توانستیم بازدارندگی داشته باشیم؛ مثل ماجرای اطلاع‌رسانی به موقع از ماجرای زندان اوین.

او با اشاره به روش‌های تاثیرگذاری رسانه بر افکار عمومی گفت: در این حوزه، رسانه افکار عمومی را از طریق سیاه‌نمایی، فرسایش اعتماد عمومی و تخریب باور عمومی درباره کارآمدی مسئولان شکل می‌دهد. این دستور کار دائمی جریان رقیب برای اثرگذاری بر افکار جامعه ایرانی و برای ما یک نبرد دائمی با جبهه رسانه‌ای جریان مقابل است.

خلجی درباره کتابش اینگونه بیان کرد: تلاش کردیم در این اثر تدوین مفهومی از بحث قدرت ارتباطات در این جنگ ترکیبی داشته باشیم، هم در بخشی از کتاب بتوانیم به ابزارهایی که در حوزه رسانه به عنوان یک ابزار برای این صحنه جنگ ترکیبی استفاده می‌شود، اشاره کنیم. در کنارش مدل‌هایی را که بعضی از کشورهای دیگر در حوزه جنگ ترکیبی استفاده کرده‌اند بررسی کرده‌ایم. نهایتا تلاش کردیم بعد از این مطالب، پیشنهادهایی را که می‌تواند به رویارویی با جنگ ترکیبی دشمن در حوزه رسانه کمک کند بیان کرده‌ایم.

او با انتقاد به مسئولان دولت در این جنگ حساس رسانه بیان کرد: در دولت با بعضی از تناقض‌گویی‌ها از سوی مسئولان مواجهیم یا بعضی از اختلاف نظرهای مدیریتی به صحنه رسانه کشیده می‌شود. ما دو ابلاغیه به همه دستگاه‌های کشور دادیم که از تناقض‌گویی پرهیز کنند و نیز اختلافات را به رسانه نکشانند. حتما با مدیر متخلفی که مسائل مدیریتی را وارد افکار عمومی کند و بخواهد از ابزار رسانه برای حل مسئله اش استفاده کند برخورد می‌کنیم و در همین مدت تذکرات فراوانی داده‌ایم.

خلجی در پایان گفت: آیین‌نامه‌ای در حال آماده شدن است که هنوز به تصویب هیئت دولت نرسیده و پروتکل روشنی برای اعلام مواضع مدیران در رسانه‌هاست تا در این خصوص سیاست‌گذاری شود.