مهمترین زیارتگاه شیعه در حله، مقام صاحب الزمان(عج) است. در دست خطی از مرحوم محمد علی یعقوبی (1313 - 1385ﻫ.ق) خطیب و شاعر مشهور عراقی، به رسم زیارت این مقام در شبهای جمعه تصریح شده است که ظاهرا این رسم برگرفته از حکایتی است که افندی در ریاض العلماء وحیاض الفضلاء نقل کرده که بنا بر آن، امام زمان (عج) به فردی به نام ابن ابی جواد نعمانی فرموده که شب و روز جمعه در حله خواهد بود.
این مقام امروزه در منطقه سنی‌نشین حله واقع شده است. در حال حاضر این مقام اتاقی کوچک با مساحت 35 متر مربع است که به علت قرار گرفتن در بازارهای قدیمی شهر، میان مغازه‌ها محصور شده است و تنها از سمت جنوب، یک ورودی کوچک دارد در اواخر دوره صدام حسین در سال 1422 (2001 م) با عنایت آیت الله الظمی سیستانی و تلاشهای مؤمنان خیّر نوسازی شده و گنبد آن کاشیکاری و سقف آن آینه‌کاری شده است.
عکس از حسنین شرشاحی، در: مجلة الاحرار، ش 789، 28 جمادی الآخرة 1442، ص 48
شواهد تاریخی نشان‌دهنده اهمیت و وسعت مقام در گذشته است. بنا بر گزارش ابن بطوطه (درگذشته 779 ﻫ.ق) در سفرنامه‌اش، در قرن هشتم هجری مقام داخل بازار نبوده است بلکه نزدیک بازار بزرگ حله بوده است. به علاوه در آن زمان، مقام صاحب الزمان (عج) بخشی از مسجد جامع کبیر حله بوده است چنان که امروزه نیز دقیقا پشت همین مسجد واقع شده است.
نگاره‌ای جالب از مقام صاحب الزمان(عج) در نسخه خطی کتاب بیان منازل سفر عراقین سلطان سلیمان خان اثر نَصوح مَطراقچی (درگذشته 971) که به شماره ۵۹۶۴ در کتابخانه دانشگاه استانبول نگهداری می‌شود، نشان می‌دهد که مقام در سال 943 یعنی سال تألیف کتاب، بنایی بزرگ با سه گنبد و یک مناره بوده است. این نسخه خطی نفیس که گزارش لشگرکشی سلطان سلیمان قانونی به ایران از 940 تا 942 است، حاصل دانش و هنر نصوح مطراقچی از همراهان اردوی سلطان عثمانی است.
نظر شما