با اینحال، تمرکز حواس واقعی، چیز متفاوتی است. تمرکز حواس، یک فرآیند آگاهانه و عمدی است که طی آن فکرتان را بهصورت ارادی، در هر لحظه که بخواهید و روی هر موضوعی که بخواهید، به مدت مشخصی و نه فقط برای چند لحظه، متمرکز میکنید. تمرکز حواس، تنها به معنای متمرکز کردن ذهن روی کارها و موضوعات دلچسب، جذاب و موردعلاقه نیست، بلکه متمرکز کردن ذهن روی کارها و وظایف، مطالعات و چیزهای خستهکننده و غیرجذابی است که مجبور به انجام آنها هستید.
زندگی در دنیای دیجیتال، باعث شده حواسمان پیاپی پرت شود و بهجای پرداختن به کارهای اصلی به حاشیه کشیده شویم. زندگی ایدهآلی که ما میخواهیم، نهتنها مستلزم انجام کارهای درست است، بلکه نیازمند آن است که کارهای نادرستی که ما را از مسیر خارج میکند، انجام ندهیم. کتاب «انحرافناپذیر: اَبَرنیرویی به نام تمرکز حواس» نوشته مشترک نیر ایال و جولی لی، تلاش میکند با ارائه راهکارهای عملی، به مسائلی پاسخ دهد که امروزه در زندگی مدرن با آن مواجهیم. شاید اکثر ما گمان کنیم، نارضایتی علت حواسپرتی است؛ اما نویسندگان این کتاب بیان میکنند که ما برای فرار از رنج و ناراحتی، به مسائلی پناه میبریم تا حواس خودمان را به آنها پرت کنیم.
دستگاههای الکترونیکی، عامل حواسپرتی در دنیای امروز
«فرقی نمیکند محرکهای درونی تحریکمان کنند یا بیرونی؛ کنش حاصل از آن یا همراستا با هدف کلیتر ماست (کشش) یا همراستا نیست (حواسپرتی). امروزه مردم به تلفنهای همراهشان وابستهاند، اما گوشیها فقط جدیدترین مانع ممکناند. مردم از اینکه تلویزیون از آغاز ظهورش قدرت از کار انداختن مغز را داشته است، شاکیاند. قبل از آن، این قدرت در دست تلفن، کتابهای طنزآمیز و رادیو بود. حتی وجود نوشتار به گفته سقراط، موجب «فراموشی در روح دانشجویان» است. هرچند بعضی از این چیزها در مقایسه با وسوسههای امروز کسلکننده بهنظر میآیند، اما عوامل حواسپرتی همیشه واقعیتهای زندگی بوده و هستند. عوامل حواسپرتی این روزها متفاوت بهنظر میرسند. میزان اطلاعات موجود، سرعت انتشار آن و دسترسی آزادانه از هرجا به محتوای جدید بر روی دستگاههای الکترونیکیمان سه رتبه اول را در ایجاد حواسپرتی دارند. اگر دنبال حواسپرتی هستید، راحتتر از هروقت دیگر میتوانید آنرا پیدا کنید.»
چطور به حواسپرتی واکنش نشان میدهیم
«در بازی زندگی، اغلب دیدن علت اصلی چیزها دشوار است. وقتی ارتقای شغلیمان تأیید نمیشود، بهجای اینکه درباره نداشتن صلاحیت و ابتکار عمل خود تأمل کنیم، احتمالا تقصیر را گردن همکار حقهبازمان میاندازیم که جای ما را گرفته است. وقتی با همسرمان جروبحثمان میشود، بهجای پذیرش وجود مسائل حلوفصل نشده طی سالهای متمادی، ممکن است دلیل اختلاف را یک اتفاق کوچک بدانیم. وقتی مخالفان سیاسی و ایدئولوژیکیمان را باعث تمامی مشکلات جهان میدانیم، انتخاب میکنیم که علل عمیق و فراگیری را که درپس مشکلات وجود دارند، جستوجو نکنیم. علل بیواسطه یک وجه مشترک دارند، آنها به ما کمک میکنند مسئولیت را گردن چیز یا شخص دیگری بیندازیم. این به آن معنی نیست که توپ سفید و چوب بیلیارد در معادله دخالتی ندارند و همینطور آن همکار، بلکه آنها یقینا تماما مسبب نتیجه نیستند. بدون درک و پرداختن به علل اصلی، در مصیبت خودساختهمان، تنها قربانیانی ناتوان هستیم.
عوامل حواسپرتی در زندگی ما از همین نیروها منتج میشوند، علل بیواسطهای که گمان میکنیم باید آنها را مقصر بدانیم؛ درحالیکه علل اصلی پنهان ماندهاند. ما عواملی مثل تلویزیون، هلههوله، شبکههای اجتماعی، سیگار و بازیهای ویدیویی را مقصر میدانیم، اما همه اینها علل بیواسطه حواسپرتی ما هستند. اگر به علل اصلی حواسپرتیمان نپردازیم، پیوسته راههایی پیدا میکنیم که خودمان را مشغول کنیم، چنین بهنظر میرسد که مسأله اصلی خود حواسپرتی نیست، بلکه این است که ما چطور به آن واکنش نشان میدهیم.»
نخستین چاپ کتاب «انحرافناپذیر: اَبَرنیرویی به نام تمرکز حواس» با ترجمه عادله میرزائی در 238 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه به بهای 43 هزار تومان از سوی نشر خوب راهی بازار نشر شده است.
نظر شما