سیداحمد محیط طباطبایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به مناسبت روز تهران گفت: وقتی برای هر پدیده‌ای روزی تعیین می‌شود، موجب می‌شود مجددا به اهمیت آن موضوع بپردازیم. نامگذاری 14 مهر به روز تهران نیز سبب می‌شود مجددا به شهر تهران بپردازیم و اینکه این شهر چه مشخصات و ویژگی‌هایی دارد. نکته بسیار مهم این است که تهران پایتخت ایران و یک شهر ملی است و این ویژگی آن را با شهرهایی که جنبه محلی دارند، متفاوت می‌کند. به عبارتی مثلا یک فرد اصفهانی باید اصفهانی باشد اما یک تهرانی می‌تواند از هرشهری بیاید و نه‌ تنها شهروند تهرانی بلکه اهلیت تهرانی کسب کند.
 
این پژوهشگر با بیان اینکه تهران، نتیجه حضور همه اقوام است، گفت: درحالی‌که بیش از 200 سال از پایتختی‌ تهران می‌گذرد، می‌بینیم که اقوام و گروه‌های مختلف در ساخت و توسعه آن نقش داشته‌اند. توسعه، درباره همه شهرها اتفاق می‌افتد. توسعه یک شهر وقتی منطقی است که مبتنی بر میراث طبیعی و فرهنگی آن شهر باشد و این میراث در توسعه شهر لحاظ شود و سعی در حفظش داشته باشند. طبیعتا مخاطب اصلی این میراث کودکان و نوجوانان هستند. زیرا افرادی از این میراث حفاظت می‌کنند که به آینده امید دارند و کسانی که متوجه این میراث نیستند افرادی هستند که اهمیتی برای آینده و کودکان و نوجوانان قائل نیستند.

تهران را باید پایتخت فرهنگی ایران بدانیم 
به گفته رئیس کمیته ملی موزه‌های ایران، شهر تهران در دهه‌های مختلف فراز و نشیب‌های گوناگونی را طی کرده است. تهران در دو قرن گذشته منشاء مهمترین تغییر و تحولات فرهنگی در ایران بوده و این تغییرات در سطح کشور منتشر شده است. لذا تهران را بالاتر از پایتخت اقتصادی و سیاسی باید پایتخت فرهنگی ایران بدانیم. جایی که همه کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
 
محیط طباطبایی گفت: براین اساس تهران‌پژوهی امری است که گاهی مورد توجه و گاهی مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، مانند مساله کودکان و نوجوانان. مثلا ایجاد کانون پرورش فکری در دهه 40 از موضوعات مربوط به کودکان و نوجوانان است که فضاهایی را جهت کتابخوانی و فعالیت‌های فرهنگی کودکان و نوجوانان ایجاد کرد و کم‌کم در کشور توسعه پیدا کرد و این امر نشان دهنده اهمیت کودکان و نوجوانان در سطح ملی است. همینطور جشنواره بین‌المللی فیلم کودک از تهران شروع ‌شد و در اصفهان ادامه یافت. مصور کردن کتاب کودک و تشکیل نهادهای مرتبط با کتاب کودک نیز از تهران شروع ‌شد. بنابراین موضوع تهران مهم است.

تهران در حوزه فرهنگی تعریف نشده است 
رئیس ایکوم و مشاور رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به اینکه‌ در چند دهه اخیر، تهران به صورت یک ناکجا آباد درآمده و در حوزه فرهنگی تعریف نشده است، یادآور شد: وقتی داستانی را می‌خوانیم یا فیلمی را می‌بینیم، مخصوصا در سه دهه گذشته بدون آدرس است. درحالی‌که در گذشته محله‌های تهران در آثار مکتوب و سینمای ایران کاملا شرح داده می‌شد ولی الان این کار صورت نمی‌گیرد و سبب شده نسل جدید نسبت به تهران بیگانه باشد و حتی شهرهای خارجی را بهتر از تهران بشناسد.
 
محیط طباطبایی در ادامه با بیان اینکه این سیر در طول دهه گذشته حالت معکوس پیدا کرده و توجه به حیات مدنی و آینده تهران در بین کودکان، نوجوانان و جوانان گسترش زیادی پیدا کرده است، گفت: حتی نهادهای مربوط به کتاب کودک مانند شورای کتاب کودک نیز چه در موزه‌ها و چه در فضاهای فرهنگی فعال‌تر شده‌اند و تهران جز موضوعات اصلی آن‌ها برای معرفی قرار گرفته است. و بطورکلی روند فعالیت‌ها طی سال‌های اخیر بهتر شده و نویسندگان ما در آثارشان بیشتر به تهران و حیات مدنی توجه می‌کنند.

شناخت تهران جنبه آموزش ملی دارد 
به گفته وی، شناخت یک شهر، آن هم شهری که پایتخت است، جنبه آموزش ملی دارد. با توجه به اینکه در کتاب‌های درسی این تغییر با معرفی فضاها بهتر شده است اما افرادی که در حوزه‌های مختلف مرتبط با کودکان ازجمله داستان‌نویسی، رمان،‌ تئاتر، نمایش، فیلم، انیمیشن و ... فعالیت دارند، باید موضوعیت تهران و داستان‌هایی که در جغرافیای تهران اتفاق می‌افتد و حوادثی که در فضای تهران روی می‌دهد و تاثیراتی که تهران در روند فعالیت‌های آن‌ها دارد را مدنظر قرار دهند.
 
به اعتقاد محیط طباطبایی تولید و انتشار این مباحث سبب می‌شود که به تدریج تهران و مفهوم تهران برای نسل جوان و کودک شناخته شود و در بین کودکانمان، کودکی داشته باشیم که خودش را تهرانی بداند و بتواند تهرانی بودنش را تعریف ‌کند و استمرار ببخشد و این نقطه موفقیت ماست.