محمدرضا انصاری، پژوهشگر و نویسنده کتاب «سفر امامین به دمشق» در سالروز شهادت امام محمدباقر (ع)، در قالب یادداشتی کوتاه نوشت: «به نسبت آنچه از امام باقر (ع) به یادگار رسیده، کتاب و پژوهش نداریم و ضعف علمی مشهود است.
در چنین موقعیت زمانی، فرصت مناسبی مهیا شده بود تا تشنگان معارف الهی، دست به دامان امام باقر (ع) شوند و از حضور حضرتش کسب فیض کنند و علوم را از شکافنده علوم دریافت نمایند. دوره امامت آن حضرت گرچه طولانی نبود، اما قسمت عظیمی از فقه شیعه، یادگار پنجمین امام است. همچنین مباحث شگرفی از اعتقادات در زمان حضرت تبیین گردید.
در طول قرون گذشته، احادیث و روایات مربوط به امام باقر (ع) در کتابهای شیعه و اهل سنت ذکر شد و منتقل گردید تا امروزه که در دسترس همگان قرار گرفته است.
در عرصه علوم اسلامی، باید اذعان داشت که به نسبت آنچه از امام باقر (ع) به یادگار رسیده، کتاب و پژوهش نداریم و ضعف علمی مشهود است؛ البته معترفیم که علما و نویسندگان گرانقدر به تعظیم یادگارهای امام باقر (ع) برخاسته و قلم زدهاند و علم فقاهت را از سرچشمه سیراب کردهاند، اما همچنان نیاز به حضور نویسندگان در این حوزه احساس میشود.
انگیزه من از نگارش کتاب «سفر امامین به دمشق»، محتوای اعتقادیی بود که در سرتاسر این ماجرا به چشم میخورد. یک اتفاق کوچک، نتایج زیبایی را به ثمر رساند که در نگاه اول، هیچکس گمانش را نداشت و تاریخ گمان نمیکرد چنین حقایق ناگفتهای در آن روزگار و در آن شهر غریب از لسان امام محمد باقر (ع) منتشر شود و تا ابد یادگار بماند.
شیوه نگارش این کتاب براساس کتاب «بلندترین داستان غدیر» شکل گرفت؛ نخست با جمعآوری منابع و فرازهای تاریخی، به تکمیل ماجرا پرداخته شد، سپس ترجمه صورت گرفت و تقطیع عناوین انجام شد. آنگاه برای مطالبی که برای خواننده نا آشنا بود، توضیح مختصری درج گردید و در نهایت، کتاب «سفر امامین به دمشق؛ ماجرای سفر امام باقر و امام صادق علیهما السلام به سوریه» در 6 بخش تدوین گردید.
این کتاب ماجرای مسافرت اجباری امام باقر (ع)، همراه فرزندش امام صادق (ع) به شام (دمشق) را بازگو نموده و معجزات و مناظراتی که طی اقامت در آنجا و بازگشت به وطن، به وقوع پیوست را شرح داده است.
نظر شما