وی با بیان اینکه سپردن کتاب به ناشر دولتی مزایایی دارد که نویسنده را ترغیب میکند، افزود: نویسنده با سپردن کتابش به نشر دولتی از این نظر که حقالتحریر خود را در زمان معین دریافت کند یا کتابش آسانتر مجوز نشر را دریافت کند و توزیع خوبی در بازار نشر داشته باشد، خیالش راحت است. از این جنبه شاید ناشر دولتی با محدودیتهای مالی روبهرو باشد که تا اندازهای قابل درک است. البته ناشران خصوصی خوبی هم هستند که از اعتبار خوبی برخوردارند و نویسندگان از سپردن آثارشان به آنها ابراز رضایت دارند.
نویسنده «کسی که هیچ وقت گم نمیشود » یادآور شد: من رمان «نفس» را به نشر نیماژ، از ناشران خصوصی سپردم. این ناشر خیلی خوب روی اثر من کار کرد و امیدوارم کتابم بتواند فروش خوبی را تجربه کند. البته من خیلی میزان فروش کتابم را پیگیری نکردهام اما تا این زمان که حدود 4 ماه از انتشار «نفس» میگذرد، بازخوردهای خوبی داشتهام و یقین دارم با اکران فیلم «نفس» بازخوردهای مثبت کتاب بیشتر از این نیز خواهد شد.
این نویسنده و فیلمساز با ابراز تاسف از اینکه مقوله اقتباس در ایران جدی گرفته نمیشود، افزود: من تاکنون کوشیدم بر اساس آثار خودم اقتباسهای سینمایی داشته باشم و علاقهمندم بر اساس رمانهای دیگر نیز آثار سینمایی خلق کنم. به نظرم رمان «کلیدر» زمینه خوبی برای خلق اثر سینمایی است اما متاسفانه شرایط این اقتباس هنوز فراهم نیست.
خالق «شیار 143» در پاسخ به پرسش دیگری درباره ادامه نگارش و فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس گفت: قطعا نوشتن و فیلمسازی در حوزه جنگ تحمیلی را ادامه میدهم زیرا اتفاقات خاص و عجیبی طی جنگ رخ میدهد و دست کم از نظر فنی، متریال خوبی برای نویسنده و فیلمساز وجود دارد که بتواند اثری ویژه خلق کند.
به گفته وی، موضوعات عمیق انسانی و پر از تعلیق در جنگ تحمیلی رخ داده است و از آنجا که کشور ما طولانیترین جنگ را طی 100 سال اخیر داشته است، هنوز جنگ تحمیلی به خوبی به جهان معرفی نشده است و جای کار زیادی برای پرداختن به دفاع مقدس وجود دارد.
نظر شما