خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - «والری مایلز»، بنیانگذار مجله ادبی اسپانیایی «گرانتا» درباره این نسل مغفول مانده نویسندگان امریکای لاتین می‌گوید: «وجه مشترک این نویسندگان جسورانه نوشتن آن‌ها است. این هنرمندان در سبک نگارش و این که مشغول به چه کاری هستند بسیار بسیار مطمئن و بی‌پروا هستند.»
وی می‌افزاید: «در نوشتارهای آنان نگرش‌های سیاسی خیلی مشهود نیست زیرا آن‌ها بر این باور هستند که وقتی درباره زندگی روزانه می‌نویسیم، سیاست ملموس‌تر از زمانی است که درباره دولت‌مردان می‌نویسیم.»
بنیانگذار مجله «گرانتا» در ادامه تعدادی از نویسندگان صاحب سبک امریکای لاتین را که آثار آن‌ها به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده است برشمرد:
«یوری هررا» (Yuri Herrera) (مکزیک): داستان‌های ویران‌شهری توهم‌زای این نویسنده شامل بیماری‌های همه‌گیری است که وجود خارجی ندارند؛ بیماری‌هایی که موجب بروز خشونت‌های هراسناکی میان خانواده‌ها و دولت‌مردان می‌شود. رمان نفس‌گیر «نشانه‌های پیش از پایان جهان» این نویسنده از زبان «ماکینا»، دختری که از سوی مادر برای نجات برادر گمشده به کشور امریکا فرستاده شده، روایت می‌شود. دختر جوان در راه رسیدن به مرز با خطرات بسیاری مواجه شده و می‌بایست با محیط بی‌رحم پیرامون خود به مبارزه بپردازد. شخصیت «ماکینا» نمادی است از سفر ادیسه‌وار مهاجران مکزیکی به سمت شمال است و نویسنده ابعاد روان‌شناختی و نمادین این مهاجرت‌ها می‌شکافد. جدیدترین رمان «هررا» با عنوان «حلول روح اجساد» در سال 2016 منتشر خواهد شد.
«پاتریچیو پرون» (Patricio Pron) (آرژانتین): سایه‌های دیکتاتوری آرژانتین در اثر خود زندگی‌نامه‌ای این نویسنده با عنوان «روح پدر من در باران بالا می‌رود» خودنمایی می‌کند. در این اثر نویسنده به کشورش برمی‌گردد تا با پدر درگذشته‌اش وداع کند. در آن‌جا او پوشه‌ای پر از مستنداتی را می‌یابد که افشا کننده رازهایی درباره پدر است؛ رازهایی درباره اندوه و رنج خانواده در اثر مقاومت سیاسی در برابر دیکتاتوری نظامی. «پرون» در سال 2010 جزو 22 نویسنده اسپانیایی زبان مطرح انتخاب شده بود.
«دانیل آلارکون» (Daniel Alarcon) (پرو): اگر چه این نویسنده اهل کشور پرو در سن 3 سالگی از «لیما» به «آلاباما»ی امریکا رفته، نوشتارهای او هم‌چنان حال و هوای امریکای لاتین را داراست. نام او هم در فهرست نویسندگان 20 تا 40 سال نشریه «نیویورکر» به عنوان رمان‌نویس امریکایی قرار دارد و هم از سوی نشریه «بوگوتا 39» به عنوان نویسنده اهل پرو معرفی شده است. رمانی از وی با عنوان «رادیو شهر گمشده» روایت‌گر داستان یک مجری محبوب رادیو به نام «نورما» است که در شهر بی‌نامی در جنوب کشور امریکا زندگی می‌کند و از مشکلات ناشی از جنگ در رنج است. او تلاش می‌کند تا خاطرات کسانی را که ناپدید شده‌اند، از جمله همسر خودش را زنده نگه دارد. هم‌چنین رمان «شبی که ما در دایره‌ها قدم زدیم» او نیز بازگو کننده مشکلات بازیگری است که سعی دارد در کشوری نامشخص نمایشی سیاسی جنجال‌برانگیزی را اجرا کند. «آلارکان» هم‌چنین بنیانگذار و تنها گوینده رادیو «آموبولانت» است که در آن داستان‌هایی از امریکای لاتین را روایت می‌کند.
«گوادالوپ نتل» (Guadalupe Nettel) (مکزیک): این نویسنده زن اهل شهر مکزیکوسیتی تاکنون جوایز بسیاری را برای رمان‌ها و داستان‌های کوتاه‌اش از آن خود کرده است. در داستان «تاریخ‌های طبیعی»، او شخصیت فراموش‌نشدنی را خلق کرده است: زنی باردار که روزهای خود را به تماشای چگونگی جنگ دو ماهی می‌گذراند، خانواده‌ای از طبقه متوسط که آپارتمان آن‌ها پر از سوسک شده است و یا زوج موسیقی‌دانی که از بیماری عفونی رنج می‌برند. در روایت هر یک از داستان‌ها «نتل» می‌کوشد تا به تقابل رفتارهای میان انسان و حیوان و غریزه زیست‌شناختی موثر بر رفتار ما را موشکافی کند. رمان «کالبدی که در آن به دنیا آمدم» این نویسنده اهل مکزیک که در سال 2015 منتشر شده است نیز رمانی زندگی‌نامه‌ای است که در آن راوی کودکی خود را هم‌چون یک روانکاو مرور می‌کند.
«آندرس نیومن» (Andres Neuman) (آرژانتین): شاید در این فهرست این نویسنده مطرح‌ترین رمان‌نویس باشد که کار خود را در سن 22 سالگی با نوشتن کتابی با عنوان «باری‌لوچ» آغاز کرد. رمان «مسافران قرن» او که در سال 2011 منتشر شد، تا کنون به 10 زبان ترجمه شده و جزو محبوب‌ترین اثر این نویسنده محسوب می‌شود. داستان این کتاب از زبان شخصی به نام «هانس» روایت می‌شود؛ او مسافری در قرن 19 است که برای گذراندن شب در شهری راز‌آلود به نام «واندرن‌بورگو» توقف می‌کند اما نقشه عجیب و غریب و دائم درحال تغییر شهر و نیز زنجیره‌ای از رخدادهای غیرمنتظره مانع می‌شوند تا او شهر را ترک کند.
«خطاب به خودمان» از دیگر رمان‌های این نویسنده آرژانتینی است که داستان آن از زبان یک پدر، یک مادر و یک پسر بچه روایت می‌شود. رمان «چیزهایی که انجام نمی‌دهیم» نیومن نیز مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که به زبان انگلیسی نیز برگردانده شده است.
«آلخاندرو زامبرا» (Alejandro Zambra) (شیلی): به باور بسیاری «زامبرا» یکی از درخشان‌ترین شاعران و رمان‌نویسان کشور شیلی محسوب می‌شود. ایجاز در نوع نوشتار او تا کنون نقدهای بسیاری را در مجله ادبی «نیویورکر» به خود اختصاص داده است. نخستین رمان این نویسنده با عنوان «بونسای» روایت‌گر یک دانشجوی رشته ادبیات است که تصمیم می‌گیرد تا خود را اتاقی محبوس کند تا چگونگی رشد یک درخت را نظاره‌گر باشد. در رمان «زندگی خصوصی درختان» زامبرا داستان گذران یک شب از زندگی یک استاد ادبیات را بیان می‌کند در حالی که همزمان با خواندن کتابی درباره درختان برای دخترخوانده خود، در انتظار بازگشت همسرش است.
کتاب «راه‌های رسیدن به خانه» این نویسنده شیلیایی درباره دوران حکومت دیکتاتوری «پینوشه» از نگاه کودکی است که در حومه شهر زندگی می‌کند. با این حال اگر بخواهیم نگاهی گذرا و اجمالی به روحیات و حس و حال زامبرا داشته باشیم، بهتر است داستان‌های کوتاه «کامیلو»، منتشر شده در نیویورکر و یا «شیلیایی‌ترین مرد» و مجموعه داستان‌های کوتاه «مستندات من» را بخوانیم.
«والریا لویسلی» (Valeria Luiselli) (مکزیک): این نویسنده یکی از جوان‌ترین و بااستعدادترین چهره‌های ادبی کشور مکزیک است. رمان «چهره‌ها در میان شلوغی» او که داستانی است درباره جماعت پراکنده اسپانیایی زبان‌ها در شهر نیویورک امریکا، جایزه هنری نشریه «لس‌آنجلس تایمز» و «بنیاد ملی کتاب» را از آن خود کرد. اگر به کتاب‌های غیرداستانی تمایل دارید مجموعه مقالات او با نام «پیاده‌روها» را مطالعه کنید؛ کتابی که یکی از فینالیست‌های جایزه ادبی PEN در سال 2014 بود. «لویسلی» در مکزیک به دنیا آمد و در آفریقای جنوبی بزرگ شده و هم‌اکنون در نیویورک زندگی می‌کند. این نویسنده مکزیکی کتابی با عنوان «داستان دندان‌های من» را آماده انتشار دارد؛ این کتاب داستانی است درباره مردی که تلاش می‌کند تا دندان‌های زشت خود را تغییر دهد.
«رودریگو هاسبون» (Rodrigo Hasbun) (بولیوی): با وجود این‌که این نویسنده اکنون در نیویورک زندگی و در دانشگاه «کورنل» در رشته ادبیات امریکای لاتین تحصیل می‌کند، هیچ یک از کتاب‌های او به انگلیسی نیستند. هرچند انتشارات پوشکین وعده داده است تا کتاب جدید «هاسبون» با عنوان «شادترین روز‌ها» را به چاپ برساند؛ این کتاب گلچینی از داستان‌های کوتاه درباره گروهی از نوجوان‌ها که به قول خود نویسنده «در هر یک صفحه بزرگ‌تر می‌شوند.» هم‌چنین رمان «احساسات» او درباره خانواده‌ای آلمانی است که پس از جنگ به کشور بولیوی تبعید شده‌اند و تلاش می‌کنند تا شهر گمشده اسطوره‌ای اینکاها را پیدا کنند.
«سامانتا شوبلین» (Samanta Schweblin) (آرژانتین): این نویسنده آرژانتینی هم‌اکنون در برلین آلمان زندگی می‌کند و جوایز بسیاری برای آثارش، به‌ویژه برای داستان‌های کوتاه
را دریافت کرده است. داستان «پرندگان در دهان» او داستان عجیبی است درباره دختری 13 ساله که اشتیاق غریبی برای زنده‌خواری پرندگان دارد. انجمن قلم امریکا که این کتاب را در مجموعه کتاب‌های پیشنهادی خود منتشر کرده و درباره نویسنده آن گفته است: «او نبوغ خاصی دارد برای طرح‌ریزی دنیاهایی آرام و سپس تخریب آن‌ها با تصاویری تیره و قدرت‌هایی شگفت‌انگیز.»
یکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۲
نظر شما