یحیی علوی‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره این کتاب عنوان کرد: «مثل عروسک‌ها» یک داستان منظوم تخیلی‌ـ‌تمثیلی برای گروه سنی نوجوان است که موضوع آن به حقوق اعضای بدن بر انسان اختصاص دارد.
 
او فضای داستان را تخیلی توصیف کرد و با اشاره به جریان‌هایی که در طول کتاب روایت می‌شود، توضیح داد: شروع کتاب این‌ گونه است که اعضای بدن نوجوانی در حالت خواب و بیداری از تنش جدا می‌شوند و فرار می‌کنند. او در تاریکی به دنبال آنها می‌رود و هرکدام را در جایی می‌یابد و با آنها صحبت می‌کند. او از اعضای بدنش دلیل فرارشان را می‌پرسد و آنها درددل را آغاز می‌کنند.
 
مدیر مسئول انتشارات «عمو علوی» افزود: برای مثال دست می‌گوید که خدا مرا به تو داده تا با آن مهربانی و نوازش کنی اما تو مرا برای کتک‌کاری به کار برده‌ای. چشم می‌گوید خدا مرا به تو داده تا مواظب تو باشم اما چیزهایی به من نشان دادی که ناراحتم کرد. بعد از گفت‌وگو، همه اعضا نوجوان را رها می‌کنند و می‌روند و او در تاریکی مطلق قرار می‌گیرد. ناگهان همه‌ جا روشن می‌شود و مادرش او را از خواب بیدار می‌کند. همه اعضای بدنش فعال می‌شوند و او بهترین موجود روی زمین ــ‌ یعنی مادر ــ را می‌بینند.
 
این شاعر ادامه داد: از آنجایی که راوی شعر، متکلم وحده است بنابراین مذکر یا مؤنث بودن شخصیت آن را مشخص نکرده‌ام. در این کتاب به پنج عضو مهم بدن ــ پا، دست، گوش، زبان و چشم ــ پرداخته‌ام. ترتیب جدا شدن این اعضا دقیقاً ترتیب همان اعضایی است که می‌گویند در هنگام مرگ بی‌حس می‌شوند.
 
این نویسنده روایت برخی مفاهیم دشوار دینی به زبان ساده برای نوجوان را دلیل پرداختن به این موضوع عنوان کرد و ادامه داد: «مثل عروسک‌‌ها» را در ادامه کتاب «نوآوری این است» نوشتم. این قبیل کارهای تمثیلی که مفاهیم دشوار دینی را به زبان ساده برای کودکان و نوجوانان بازگو کند، در ایران وجود نداشت. بر همین اساس و با تجربه‌ای از نگارش «نوآوری این است»، به سراغ این موضوع رفتم.
 
او درباره ویژگی‌هایی که این کتاب را شایسته تحسین کرد، گفت: این کتاب علاوه بر آن که قالب داستانی تخیلی دارد و این موضوع، آن را جذاب کرده است، دارای جذابیت‌های ادبی و هنری هم هست که به کار بردن تصویرسازی‌های شاعرانه و استفاده از آرایه‌های ادبی از آن جمله‌اند. این موارد، کتاب را از شکل یک قصه صرفاً منظوم، خارج کرده است.
 
نویسنده کتاب «مثل عروسک‌ها» نظر اغلب صاحب‌نظران را درباره آن، مثبت ارزیابی کرد و افزود: اغلب شاعران و صاحب‌نظرانی که در حوزه کودک و نوجوان تخصص دارند و این کتاب را خوانده‌اند، ابزار رضایت کرده‌اند. به‌ نظر بنده کتاب با نتیجه‌گیری خوبی هم به پایان می‌رسد:
«لبخند مامانم،‌ هرچند شیرین بود/ مفهوم خواب من، شیرین‌تر از این بود.» البته  بنده از تصویرگری کتاب راضی نبودم زیرا به صورت سیاه و سفید چاپ شده است در حالی‌ که قرار بود به صورت دو رنگ باشد. با این حال تصویرگر از نمادهای خوبی استفاده کرده بود که اگر تصاویر، دورنگ به چاپ می‌رسیدند،‌ بیشتر به چشم می‌آمد.
 
علوی‌فرد در کتاب «مثل عروسک‌ها» از «رساله حقوق» امام سجاد (ع) الهام گرفته‌ است. او قصد داشته است تا به‌ صورت غیرمستقیم نوجوانان را با بخشی از فضای روز قیامت آشنا کند.