نویسنده دراین اثر بدون ورود به جامعه آرمانی، به امور بدیهی اشاره میکند که باید در رفتار با زندانی و خانواده آن مورد توجه قرار گیرد تا به یاری آنها بتوان بار رفتاری ناشی از زندانی شدن انسان را کاهش دهد و بایستهها و نبایستههای برخورد با زندانی و خانوادهاش را بازگو کند.
بهشتی در این کتاب تلاش کرده تا بگوید: در قبل و بعد از صدور حکم به زندان، صرفا این فرد متخلف نیست که به زندان میرود، بلکه بار منفی رفتاری وی را خانواده و جامعه نیز میپردازد، از این رو ضمن این که باید به گونهای هزینه تخلف را بالا ببریم و مجرم بداند تاوان جرمش را باید متحمل شود، لکن باعث از بین رفتن هویت فردی و اجتماعی وی نشود و موجب تضییع حقوق وی نگردد. و با همین رویکرد است که نویسنده باور دارد که چون با زندانی کردن مجرم، قصد نابودی وی را نداریم، بنابراین مرخصی و ملاقات با خانواده و... حق اوست و تحت هیچ شرایطی حق محدود کردن و مشروط کردن به اموری و یا موافقت مسئولی را نداریم؛ زندانی هم باید تاوان جرمش را بدهد و هم باید زندگی کند. منطق حقوق و تربیت دین به ما اجازه نداده است در زندان، زندگی را از زندانی بگیریم و او را پس از طی دوران حبس، فردی ذلیل و سست و بیاراده و بیخاصیت تحویل جامعه بدهیم.
زندان، به خودی خود زندانی را دربند میکشد ولی نباید آیین نامهها و مقررات مربوطه چهرهای از زندان و زندانی را ترسیم کند که چنین باور کنیم زندگی زندانی هم در دست ماست و میتوانیم به آن بی تفاوت باشیم و یا تداوم آن را به بایدها و نبایدهایی مشروط کنیم.
خالق زندگی خدای مهربان است و منزلگاه پایان زندگی هم بازگشت به سوی اوست و تحت هیچ دلیل و مصلحت جویی نمیتوان زندگی چنین آفرینشی را از او سلب کرد و باید زندانی را بیماری تلقی کرد که به حکم قانون و در نتیجه بی مبالاتیهایی گرفتار زندان شده است تا از تسری بیماریاش به جامعه جلوگیری شود، نه اینکه فکر کنیم زندگی او را صاحب شدهایم و میتوانیم برای او هرگونه تصمیمی بگیریم.
با ملاحظه مطلب فوق، نویسنده کتاب «پژواک زندان» بر این نکته اذعان دارد که چون آثار جرم و زندانی شدن مجرم به گستردگی جامعه است، باید اقدامات تأمینی و درمانی نسبت به زندانی شامل خانواده او وجامعه پیرامونیاش نیز باشد.
کتاب «پژواک زندان» در 286 صفحه با قیمت 16هزار تومان از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.
نظر شما