ایرج راد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره چاپ و نشر کتاب در عرصه هنرهای نمایشی گفت: وقتی که از کتاب در حوزه نمایش و تئاتر صحبت می‌شود، ناخودآگاه عدم وجود کتاب‌های مرجع درسی و حتی برنامه‌ای روشن در به کارگیری این کتاب‌ها در دانشکده‌های تئاتری در ذهنم تداعی می‌شود؛ و با وجود این‌که کتاب‌های محدودی در این زمینه در کشور داریم، اما سلایق شخصی مدرسین جای معرفی منابع و کتاب‌های مرجع را در آموزش تئاتر گرفته است.

مدیر عامل خانه تئاتر ایران با اشاره به اعمال سلیقه‌های فردی در تدریس هنرهای نمایشی، افزود: همین موضوع باعث سردرگمی دانشجویان می‌شود که نمی‌دانند کدام کتاب و کدام سلیقه معیار سنجش مطالعات آن‌ها در حوزه تئاتر است که گاهی باعث مطالعه‌زدگی در دانش‌جویان می‌شود؛ چراکه اغلب مدرسین مطالبی را به زعم و برداشت خود از این حوزه به دانشجویان ارائه می‌دهند که با گفته‌های استاد دیگر مغایرت دارد و طبیعتا این موضوع به سردرگمی در دانشجویان می‌انجامد.

این بازیگر پیشکسوت تئاتر در تشریح برخی تبعات بکارگیری این شیوه تدریس، ادامه داد: طبیعتا پیروی دانشجویان از شیوه سلیقه‌ای مدرسین و برداشت شخصی آن‌ها در امر آموزش، دانشجویان و علاقه‌مندان را از مطالعه کتاب‌های تخصصی و مباحث روز دنیا دور می‌کند. این عدم استقبال طبعا باعث می‌شود که ناشران هم رغبتی برای چاپ و نشر آثار نمایشی و تئاتری نداشته باشند.

وی افزود: اگر ناشران خیلی به دنبال این مسائل نیستند و هرکسی به چاپ آثار هنری و تئاتری تن نمی‌دهد، به خاطر این است که افرادی که خریدار این کتاب‌ها هستند، تعداد محدودی هستند و این موضوع جواب‌گوی هزینه‌های چاپ، تألیف یا ترجمه و سایر هزینه‌های یک ناشر نیست، مگر در مواردی که ناشران با نویسندگانی کار می‌کنند که بابت نوشتن کتاب حق تألیف کمتری دریافت می‌کنند، یا چاپ تحقیقات و پژوهش‌های چهره‌های فرهنگی که به جای حق التالیف تنها چند عنوان از کتاب‌شان را دریافت می‌کنند و ...

ایرج راد با اشاره به شرایط سخت حاکم بر چاپ و نشر حوزه نمایش، تأکید کرد: باید قبول کنیم کسانی که در این شرایط سخت آثاری با تیراژ محدود، چه در زمینه تألیف و چه ترجمه به چاپ می‌رسانند و اکثرا برای چاپ آن هزینه‌های زیادی هم متحمل می‌شوند، کار دلی می‌کنند و در حقیقت نان دلشان را می‌خورند؛ این افراد برای عشق و علاقه‌ای که به تئاتر دارند به این موضوع تن می‌دهند.

این هنرمد پیشکسوت در لزوم تقویت و حمایت از این عرصه گفت: از سوی دیگر تعداد کتاب‌هایی که در زمینه تخصصی تئاتر وجود دارد بسیار بسیار کم است و باید با درنظر گرفتن سوبسید و یا ملاحظاتی از نظر کاغذ، خرید تعدادی از این کتب از سوی وزارت ارشاد برای اختصاص به اماکن آموزشی و مراکزی که نیازمند این کتب هستند، نشر در این حوزه تقویت شود.

مدیر عامل خانه تئاتر ایران، به اقبال بیشتر چاپ نمایش‌نامه در برابر کتب تخصصی تئاتر اشاره کرد و ادامه داد: با این وجود نمایشنامه‌ها هم که تیراژ محدودشان حداکثر تا سه هزار نسخه می‌رسد، 2 یا 3 سال برای فروش، زمان لازم است. پس با این توضیحات به این نتیجه می‌رسیم که در عدم پویایی نشر در حوزه تئاتر نباید یک جانبه قضاوت کرد و کم‌بود کتاب‌های روز دنیا در این عرصه را فقط به ناشران نسبت داد؛ چراکه مشکلات زیادی بر سر راه هرکدام از این‌ها وجود دارد که باید بررسی و آسیب‌شناسی شود.
 
ایرج راد در پایان با اشاره به شرایط نا مناسب فرهنگ کتاب‌خوانی در کشور، تصریح کرد: باید قبول کنیم که در جامعه ما با شرایط فعلی، فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی، آن‌گونه که باید جا نیفتاده است و اگر فردی اظهار کند که من تازه‌ترین کتاب‌هایی که در این زمینه منتشر شده را مطالعه کردم، بازخورد مناسبی از جامعه دریافت نمی‌کند؛ این مراودات علمی فقط در عرصه فرهنگی و آن هم تنها بین خود آن افراد فرهنگی وجود دارد که در حوزه کاری کتاب و فرهنگ و هنر فعال هستند، اما سایرین چنین تشویقی نشده‌اند و برای این افراد چنین چیزی امتیاز به حساب نمی‌آید.