به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، شکارسری گفت: بخشی از این امر به ذات جامعه شعری ما بازمی‌گردد. نسبت به جامعه سینمایی، تئاتری و حتی ادبیات داستانی، جامعه شعری ما خط کشی‌های سیاسی و ایدئولوژیک پر رنگی دارد.

وی افزود: حتی در دل شعر موسوم به انقلاب تقسیم بندی‌هایی داریم که گرد هم آوردن آن‌ها و به تفاهم رساندن این اندیشه‌ها سخت است. این روند از حدود سه چهار سال پیش قوت گرفت و همگرایی شعر انقلاب هم دشوار شد.

این شاعر توضیح داد: از طرف دیگر چه بخواهیم و چه نخواهیم نام جشنواره شعر فجر با یک مفهوم سیاسی گره خورده و جهت‌گیری‌اش یک جهت‌گیری سیاسی می‌شود مگر این‌که گردانندگانش آن جهت‌گیری را نفی کنند و به راستی به دنبال ادبیات در همه ابعاد آن باشند.

شاعر «عاشقانه‌های تاریک‌روشن» ادامه داد: هنوز با گذشت چند سال از جشنواره شعر فجر نتوانسته‌ایم جذب‌های موردی را انجام دهیم. شعارهای جشنواره هم مانند شعارهایی است که اوایل هر پروژه داده می‌شود. در واقع باید با نوعی واقع‌نگری به این کنگره بنگریم. اگر نیک بنگریم در خواهیم یافت که هیچ خصیصه‌ای که آن را از دیگر کنگره‌ها بالا ببرد در آن وجود ندارد. دست‌کم باید خصیصه‌هایی در برندگان این جشنواره وجود داشته باشد که آن را از دیگر جشنواره‌ها ممتاز کند.

شکارسری یادآور شد: متأسفانه کار جشنواره به نوعی وظیفه دولتی بدل شده که توسط کارمندان دولتی انجام می‌شود. این در حالی است که انتظارات بالاتر از حد معمول است و به همین دلیل، نامعقول جلوه می‌کند. درباره ایجاد بخش ویژه‌ای به نام شعر انقلاب نظر خاصی ندارم و صرفا با امیدواری تمام به موضوع نگاه می‌کنم.

وی با اشاره به ایجاد بخش «شعر انقلاب» در جشنواره شعر فجر با نگاهی دقیق‌‌تر گفت: تعریف شعر انقلاب هنوز نامشخص است. نه اینکه چیزی درباره شعر انقلاب نگفته باشیم بلکه وقتی حرفی از شعر انقلاب به میان می‌آید باید به طور دقیق بررسی کرد که چه بخشی را شامل می‌شود. باید ابتدا در نظر آورد که شعر انقلاب به طور مثال شامل موضوعات انقلاب 57، ادبیات مذهبی، دفاع مقدس، شعر انتظار، شعر علوی، شعر فاطمی، شعر نبوی و دیگر گونه‌های ادبی می‌شود یا نه. این مفهوم چنان گسترده است که مفهوم وسیع خود را از دست داده است.

شاعر مجموعه شعر «چراغانی بی بدیل» ادامه داد: همین جداسازی شعر انقلاب به جشنواره شعر فجر هویت می‌بخشد. موضوعات آزاد به جشنواره شعر فجر هویت نمی‌دهد. وقتی صحبت از جشنواره شعر فجر است، بدیهی است که شعر انقلاب در آن باید برجسته شود.

وی افزود: ما همه این تبلیغات را انجام می‌دهیم اما اصل انجام دادن کار برایمان امکان‌پذیر نیست. این‌ها در واقع مانورهای اول کار و استفاده از ظرفیت‌های ژورنالیستی مصاحبه‌هاست. در مجموع تلاش زیادی برای جشنواره صورت می‌گیرد و نباید در عین حال از وجوه مثبت جشنواره که قابل ذکر است چشم پوشی کرد. بخش داوری‌ها انصافاً از کمترین واکنش‌های منفی برخوردار بوده است.

شکارسری توضیح داد: امروز در یک جمهوری شعری به سرمی‌بریم و شعر یک وجه عمومی پیدا کرده است. گسترش فضاهای مجازی و شعرهایی که مجاری آفرینششان فضای مجازی‌اند، اطراف ما را انباشته‌اند. جریان نقد ما به لحاظ کمی، گسترش سرایش شعری ما را ندارد. پس تعداد داوران و منتقدان کم است و انتظار دیدن چهره‌های جدید در عرصه داوری جشنواره شعر فجر بی‌مورد است. اگر بتوانیم به جامعه نقد چهره جدیدی وارد کنیم می‌توانیم این انتظار را داشته باشیم که چهره داوران هر سال تغییر کند و گرنه باید بپذیریم که شعر متعهد اجتماعی چهره‌های محدودی را در خود دارند و همچنین کسانی که اعتبار نامشان باعث اعتبار جشنواره می‌شود اهمیت دارد. به گمانم عوض شدن چهره‌های داوران بی‌گدار به آب زدن است و در انتهای جشنواره با اعتراض عمومی روبه‌رو خواهند شد.

حمیدرضا شکارسری کارشناس زمین شناسی است. نخستین کتاب او سال 1375 با نام «باز جمعه گذشت» از سوی حوزه هنری منتشر شد. کتاب دیگر او با عنوان «چراغانی بی دلیل» در سال 85 از سوی انتشارات هزاره ققنوس به چاپ رسید.

دو کتاب اخیر وی که امسال(1392) به چاپ رسید با عناوین «عاشقانه‌های تاریکروشن» و «شکل های فروتنی» به ترتیب از سوی انتشارات هزاره ققنوس و فصل پنجم به کتابفروشی‌ها راه یافت. کتاب «چراغانی بی دلیل» این شاعر برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شده است.