به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، فانی در این مراسم که صبح امروز، 6 آبان با حضور سید‌عباس صالحی، ‌معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد گفت: برایم مایه خوشبختی و مباهات است که برای دوست شاعر و پژوهشگر عزیز و بلند مرتبه‌ام چند کلمه‌ای صحبت کنم. قدر گرمارودی چنان که بایسته و شایسته است ادا نشده و او هنوز به درستی شناخته شده نیست. موسوی علاوه بر اینکه شاعر و مترجم بزرگی است، روزنامه‌نگار برجسته‌ای نیز هست. او مجله‌ای را به نام «گلچرخ» در خانه خودش و دست تنها اداره می‌کرد و قصدش این بود که ادبیات را وارد مجلات کند.

وی گفت: موسوی پژوهشگر درجه یکی است و سنخیتی نیز با ادیب‌الممالک دارد؛ چرا که او هم روزنامه در می‌آورد و کوشش کرد در شعرش وارد دنیای جدید شود. ادیب مسایل روز را در شعرش بیان می‌کرد. نقش موسوی در نشان دادن فرهنگ شیعی قابل تأمل است و او در شعر کهن و نو تبحر دارد. آقای گرمارودی کتابی دارد به نام «جوشش و کوشش در شعر». ایشان کتابش را با تعریف شعر شروع کرده است و به این نتیجه می‌رسد که شعر تعریف ناپذیر است.

فانی ادامه داد: این شاعر در کتابش ‌گفته است که شعر دو بخش دارد، در یکی شاعر در اختیار شعر است و در دیگری شعر در اختیار شاعر. اولی جوششی و دومی کوششی است. در قسمت دوم که کوششی است، زمانی را دربرمی‌گیرد که شاعر باید روی الهام کار کند. در هزار سال اولیه شعر فارسی کوشش بر جوشش می‌چربید اما با ظهور شعر نو وضع فرق کرد. با نیما شعر تغییراتی بنیادین کرد. گرمارودی نماینده هر دو شعر است. شعر فارسی در گذشته متکی به دانش شاعر هم بود و اکنون این اهمیت کمرنگ‌تر شده است. شعر راه پر رمز و راز سلوک انسان است و گرمارودی این راه را در شعرش باز کرده است.

در این جلسه عارف خرمشاهی، پسر بهاءالدین خرمشاهی که به دلیل غیبت پدرش در این مراسم حضور داشت، دو قصیده از وی را که در وصف گرمارودی و ترجمه نهج البلاغه گرمارودی سروده بود، برای حاضران خواند. 

غلامعلی حدادعادل، دیگر سخنران این مراسم نیز گفت: موسوی مانند بسیاری از ما معلم بود و ما در مدرسه علوی با هم حشر و نشر داشتیم. وی از همان ابتدا شاعری متدین بود. برای ما جوانان که با هم دوست بودیم، خواندن شعر او و دعوت کردن از او نوعی عرض اندام در مقابل شاعران دیگر بود. او شعر خوب اسلامی را زمانی می‌سرود که برای پیدا کردن یک شاعر مذهبی باید ذره‌بین دست می‌گرفتیم! شعر او احیاگر سبک خراسانی است و طنین قصاید ناصر خسرو در شعرش به گوش می‌رسد.

حداد عادل ادامه داد: موسوی در انواع شعر طبع آزمایی کرده اما همه او را شاعر قصیده سرا می‌دانند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی کوشا، پژوهشگر هم درباره ترجمه نهج‌البلاغه موسوی‌گرمارودی که در دست انتشار است گفت: ترجمه گرمارودی ویژگی‌های ده‌گانه دارد که از این بین می‌توان به فارسی گرایی بدون افراط و تفریط وی اشاره کرد. رعایت دستور زبان فارسی در سراسر اثر، انطباق ترجمه با متن اصلی و پای‌بندی ایشان به متن اصلی و نوشتن معادل‌های جدید و ابتکاری از ویژگی‌های منحصر به فرد ترجمه‌شان به شمار می‌رود. آقای گرمارودی معادل‌های زیبایی به کار می‌برد. در این اثر پانوشت‌هایی وجود دارد که بیشتر به درد محققان می‌خورد.

وی افزود: ترجمه نهج‌البلاغه به مراتب از تفسیر آن سخت‌تر است، به ویژه که این ترجمه تطبیقی باشد. گرمارودی همچنین دقت فراوان در ترجمه کلمات معرفه و نکره دارد. او افعال مجهول را به درستی در نهج‌البلاغه ترجمه کرده است. شاهد مثال این حرف سوره قصص است. کافی است این سوره را بخوانید تا به هنر برگردان او پی ببرید.

این پژوهشگر ادامه داد: ارایه هنر زیبایی شناختی لفظی و معنوی از دیگر ویژگی‌های این اثر است که موسوی از عهده آن به خوبی برآمده است. دیگر ویژگی ترجمه او درآمیختن اسلوب هنر و فن ترجمه است و نهایتاً آخرین ویژگی آن قلت حجم و کثرت معناست. 

محمدعلی مهدوی نیز درباره شعر گرمارودی گفت: گرمارودی هم فکر روشن دارد و هم ادب نفس و هم آینده‌نگری عمیق. یکی از ابعاد وجودی وی شعر است.

علیرضا قزوه نیز در تکریم گرمارودی گفت: موسوی گرمارودی با رأفت پدرانه مرا تشویق کرد. ایشان در خط ولایت ماند و همان راهی را رفت که مرحوم صفارزاده آن را می‌پیمودند.

در آخر این مراسم علی موسوی‌گرمارودی از همه حاضران تشکر کرد و یکی از قصاید خود را خواند. در پایان همچنین از کتاب «در بوته نقد» (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی) که به همت خانه کتاب منتشر شده، رونمایی شد. 

در این مراسم محمدعلی مهدوی، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی کوشا، کامران فانی، سید عباس صالحی، علی شجاعی صائین، علیرضا قزوه، محمدرضا عبدالملکیان، نادر قدیانی، محمدعلی بهمنی، جواد محقق و علی موسوی گرمارودی حضور داشتند.