ايبنا نوجوان: نيكو طهماسبي تصويرگر كتاب‌هاي كودك و نوجوان درباره‌ي علاقه‌مندي‌اش به نقاشي مي‌گويد:
ـ از زماني كه به ياد دارم، در كتاب‌هاي داستانم نقاشي مي‌كشيدم و در دوران تحصيلم نيز هميشه به نقاشي علاقه‌مند بودم و در مسابقات نقاشي مدرسه شركت مي‌كردم.
ـ رتبه‌ي كشوري نقاشي در نخستين سال دبيرستان، مسيرم را به سوي هنرستان نقاشي هدايت كرد. در آن سال رتبه‌ي نخست نقاشي را در مدرسه، منطقه و استان كسب كردم و در مسابقه‌ي كشوري نيز مقام هفتم آوردم.
ـ پس از ورود به هنرستان، اين رشته را تا مقطع كارشناسي ارشد ادامه دادم و از سال 79 نيز به عنوان معلم زبان انگليسي و هنر در مدرسه‌ي بين‌الملل تدريس مي‌كنم و از سال 85 نيز مدرس دانشگاه شدم.
ـ 12 سال است كه با بچه‌ها كار مي‌كنم؛ به همين دليل زماني كه يك داستان كودك را مي‌خوانم، به‌راحتي مي‌توانم آن را به زبان تصوير برگردانم و تصويري را كه در ذهنم ايجاد مي‌شود در طول داستان به حركت در مي‌آورم.
ـ «پرويز حبيب‌‌پور» و «محمد تهراني» كه كار تصويرگري كتاب نيز انجام مي‌دهند، دو نفر از دوستان خانوادگي‌مان هستند، آقاي تهراني هميشه براي تصويرگري كتاب‌ها، من و برادرم را به شخصيت‌هاي داستان تبديل مي‌كرد و آنچه تصويرگري مي‌كرد، شبيه به چهره‌ي ما بود و من هميشه از اين اتفاق لذت مي‌بردم و دوست داشتم بتوانم تصوير افرادي را كه دوست دارم به اين صورت نقاشي كنم. در حقيقت مشوق اصلي من براي انجام تصويرگري آقاي تهراني بود.
ـ تا كنون تنها كتاب‌هاي مادرم (زهره كيهاني) و برخي كتاب‌هاي ناهيد شهيدي را تصويرگري كرده‌ام و نخستين كتابي كه با تصويرگري من منتشر شد، «آرزوها، آماده‌ام» در سال 86 بود.
ـ تا كنون هفت عنوان كتاب با نام‌هاي «آرزوها آماده‌ام»، «طعم پرواز»، «گنج خوشبختي» و «جوجه كوچولو بنفشه‌ها» به قلم زهره كيهاني و كتاب‌هاي «ماه‌ترين بچه‌ي دنيا»، «باد و بادبادك» و «مريم گلي» نوشته‌ي ناهيد شهيدي را تصويرگري كرده‌ام. اكنون نيز در حال تصويرگري كتاب «صدتا خورشيد» مادرم هستم كه طرح اوليه آن تمام شده و اكنون دارم تصويرها را نهايي مي‌كنم.
ـ از ميان كتاب‌هايي كه تا كنون برايشان تصوير ساخته‌ام، «آرزوها، آماده‌ام» را از همه بيش‌تر دوست دارم. احساس مي‌كنم علاوه بر كودكان، بزرگ‌سالان نيز مخاطب اين كتاب هستند. اين كتاب مي‌گويد آرزوهاي انسان تمامي ندارد. وقتي آرزوي چيزي را داري و به آن مي‌رسي، باز هم چيزهاي ديگري وجود دارند كه آن‌ها را مي‌خواهي و هرگز هم خواسته‌هاي انسان تمام نمي‌شوند.
ـ احساس خوبي به تصويرگري دارم، آن‌‌قدر خوب كه نمي‌توانم آن را وصف كنم. به نظرم خيلي قشنگ است كه كسي بتواند دنياي خودش را در كتاب بسازد.
یکشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۰:۴۴
نظرات