نویسنده کتابهای عاشورایی اظهار داشت: نویسندگان و محققان باید با شناخت آسیبهای تاریخی عاشورا و مطابق با زمان، به تبیین ابعاد گوناگون واقعه کربلا بپردازند.
وي افزود: عاشورا، اقيانوس معارفي است كه فردی به تناسب ظرفيت خود از آن بهره ميگیرد و علاقه مند كردن مردم نسبت به واقعه كربلا، رسالت نويسندگان و مبلغان است.
زارع درباره درك درست عاشورا بیان داشت: حادثه كربلا يك مكتب و فرهنگ است نه يك واقعه دردناك و گریهآور. وقتي قهرمان نيمه دوم آن، حضرت زينب(س)، سوگند ميخورد در عاشورا جز زيبايي چيز ديگري نديده است، بيانصافي است كه ما اين حادثه را تنها اتفاقي غمانگیز و جانسوز تلقي كنيم.
وي با بیان این که «بايد زيباييهاي عاشورا را انتشار دهيم و اين در حالي است كه كمتر مبلغي با اين نگاه به موضوع مينگرد»، متذکر شد: به راستي چند نفر با شنيدن اين مطلب جان سوز كه حضرت زينب(س) نميدانست كنار جنازه برادرش بماند يا به دنبال سر بريده او به اسارت برود، پيام آن را دريافتهاند؟ ما بايد بدانيم زينب(س) بين يك جسم و يك سر، يعني احساس خود و انديشه حسيني، رفتن به دنبال سر را انتخاب كرد تا به ما بگويد بايد روي دل پا گذاشت و به دنبال تفكر حسيني حركت كرد، حتي اگر راه دشوار باشد.
نویسنده کتاب «قاصدك كربلا» افزود: براي رسيدن به معرفت عاشورا قبل از هر چيز نيازمند خودشناسي هستيم كه مقدمهاي براي خداشناسي و عاشوراشناسي است.
اين نويسنده عاشورايي درباره ويژگيهاي يك عزادار واقعي گفت: در حديثي آمده است: «كسي كه براي امام حسين(ع) قطره اشكي بريزد، گناهانش آمرزيده ميشود». حقيقت هم همين است، اما نه هر اشكي، آن اشكی كه حاصل معرفت عاشورايي باشد و تنها از چشم كسي جاري ميشود كه از گناهان فاصله گرفته است.
وی با اشاره به اين كه چشم غافلان، هرگز اجازه گريستن عاشورايي را پيدا نخواهد كرد، افزود: بر اين اساس است كه ما عزاداري صحيح را به اراده خود انتخاب نميكنيم، بلكه عزاداری حسینی، مقام و مرتبهاي است كه اعمالمان آن را رقم ميزنند.
نويسنده «آلبوم عاشورا» درباره روضهخواني اين واقعه اظهار داشت: سخنران نبايد ملاك موفقيت خود را در گريههاي مخاطب و هيجانات آني او جست وجو كند، بلكه هرچه بر عمق و غناي مطالب بيفزايد، تأثير كلام او نافذتر و ماندگارتر خواهد شد؛ به طوري كه در شادترين مجالس هم اين گفتهها در ذهن مخاطب مرور ميشوند و بدين گونه تا پايان عمر اثر هدايت مبلغ را در جان لحظههايش حس خواهد كرد.
زارع درباره منابع مورد استفاده در تألیفات و سخنرانیها بيان کرد: بهترين منابع آنهايي هستند كه ابتدا در باور و روح خود نويسنده نفوذ كرده باشند. از نظر تاريخي نيز تنها منابع منطبق بر سيره و آيات قرآن قابل استنادند.
نويسنده «قاصدك كربلا» با اشاره به اين كه تمام تلاش مبلغان بايد درونيكردن ارزشهاي عاشورايي در مردم باشد، اظهار داشت: تبليغ اين ارزشها نبايد به دهه محرم محدود شود و مبلغان بايد آنها را در روح جامعه گسترش دهند و تنها در اين صورت است كه تبلیغ معنا پيدا میکند.
زارع در پایان یادآور شد: مردم بايد در رسای غفلت از قرآن، اهلبيت(ع) و ولايت بگريند و در تمام لحظهها مرثيهخوان غفلت خود باشند. تمام پيام واقعه كربلا نيز همين بود، به همين سادگي و زيبايي، معني «كل يوم عاشورا كل ارض كربلا» نيز همين است.
نظر شما