رادفر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره فریدون مشیری گفت: مشیری از شاعران نسل طلایی شعر ایران است. من در رساله کارشناسی‌ارشد خود که پیرامون موضوع «زیبایی‌شناسی شعر معاصر» بود به بررسی ساختار و سبک شعرهای این شاعر پرداختم.

وی ادامه داد: اگرچه مشیری در یک مقطع زمانی تاثیرگذاری فراوانی داشت اما از نظر ساختاری، وجوه سبک‌شناسانه و شاعرانگی زبان و ذهن، شاعری میان‌مایه بود.

این شاعر با تاکید بر مهرورزانه بودن شعر مشیری اظهار داشت: دعوت به صلح، دوستی و انسان‌دوستی از ویژگی‌های شعر مشیری به حساب می‌آمد. آن‌چه جهان‌بینی شاعر را می‌سازد زبان، ذهن و روایتی است که از جان هستی دارد و این امر در تمامی آثار مشیری دیده می‌شود.

وی اشعار مشیری را فاقد سبک ویژه‌ای خواند و توضیح داد: مخاطب شعر دهه 40 و 50 با مولفه‌های شعر شاعرانی همچون سهراب سپهری، فروغ فرخ‌زاد، مهدی اخوان‌ثالث و احمد شاملو آشناست و به راحتی می‌تواند شعر آن‌ها و پیروان سبک شعری آن‌ها را بشناسد.

رادفر یادآور شد: اگرچه مشیری آثار زیبایی خلق کرده است اما در سبک شعری متاسفانه به چنین جایگاهی دست پیدا نکرد.

وی در پایان افزود: مشیری شاعر آرامان‌گرای رویکردها، پدیده‌ها و وقایع اجتماعی بود و از نظر ویژگی‌های زبانی، شعرش زبانی ساده داشت.