راضیه تجار، نویسنده و منتقد در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ در خصوص تأثیر کارگاه‌های داستان‌نویسی عنوان کرد: کارگاه‌های داستان‌نویسی بسیار موثر بوده و نتیجه آن افزایش طیف نویسندگان جدید به‌خصوص بانوان است. این آموزش در کنار استعداد بسیار اهمیت دارد و نیاز است کسانی که وارد این حیطه می‌شوند علاوه بر ذوق و استداد این توانایی را با شرکت در کلاس‌های داستان‌نویسی افزایش دهند؛ البته کلاس‌هایی که افراد تأیید شده‌ای استاد آن هستند، که بتوانند به خوبی راهبری کنند؛ چون اگر ذوقی کور شود و یا جهتی که به آنها داده می شود بسیار زیان‌آور است و نتیجه عکس خواهد داد.

این نویسنده با اشاره به اینکه استاندارد تعیین کردن سقف ندارد، عنوان کرد: اساتیدی که در کارگاه‌های داستان‌نویسی آموزش می‌دهند باید خوب خوانده باشند و خوب نوشته باشند، فقط تئوری دانستن، کارساز نیست. اینکه فقط تکتیک‌ها و قالب‌ها را بدانند و منتقل کنند کاری از پیش نمی‌برد. باید در کنار مباحث علمی و نظری کار عملی هم انجام دهند و به همین دلیل آموزش داستان‌نویسی در قالب کارگاه ارائه می‌شود نه کلاس؛ استادی که تجربه کار عملی ندارد نمی‌داند اثر هنرجو تا چه حد در قالب درست قرار گرفته است.

تجار با بیان اینکه نویسنده باید با احساس و عواطفش دستی به قلم ببرد، افزود: هنرمندان حساس هستند و استاد باید استعداد داشتن یا نداشتن هنرجو در این حوزه را تشخیص دهد و خود هنرجو هم با تمرین و نوشتن بسیار باید تشخیص دهد در کدام حوزه استعداد دارد و به کجا قرار است برسد. وقتی به نتایج و خروجی کارگاه‌ها نگاه می‌کنیم نباید انتظار داشته باشیم که همه در قله داستان نویسی بایستند. طبیعی است که عده‌ای در دامنه باشند، اگر افرادیکه در دامنه کوه هستند باز هم تلاش کنند قطعاً پیشرفت خواهند کرد.

این منتقد ادبی تاکید کرد: فرق است بین کسی که نویسنده است و کسی که توانایی تدریس نویسندگی را دارد و هر نویسنده‌ای نمی‌تواند مدرس باشد و هر کسی که تئوری را می‌داند استاد مناسبی برای آموزش داستان‌نویسی نیست. معلمی، شم خاصی را می خواهد و معلم باید این توانایی را داشته باشد که به روح و قلب و ذهن هنرجوها رسوخ کند و برای هنرجوها در ذهن پرونده‌ای داشته باشد و در طول کلاس، روند مقایسه و پیشرفت آنها را بررسی کند. نباید به این کارگاه‌ها به چشم منبع درآمدزایی نگاه کنیم بلکه باید استاد نتیجه کارش مانند امضایش مهم باشد و توجه کند که این دادهای فکری و ذهنی از نظر ایدئولوژی و جهان‌بینی بر ذهن و روح هنرجو چه تأثیری می‌گذارد؟

تجار با تأکید بر ضرورت استمرار در داستان‌نویسی جهت نتیجه‌بخشی گفت: مهمترین چالش داستان‌نویسی این است که استادان بخواهند فقط تدریس کنند و حاصل را پیگیری نکنند. باید پیگیر هنرجوها باشند و خود هنرجو هم استمرار داشته باشد.