منصور بني مجيدي در فاصله كتاب اول خود نسبت به كتاب دوم جهش مضاعفي كرده و راه خود را در ميان راه كورههاي شعر امروز يافته، به همين واسطه با اختيار كردن زبان روايي و گفتار در هيات يك راوي، شكل روایي را از قصه وام ميگيرد و در قالب شعري خرج ميكند.
بن مايه شعرهاي او بهرهاي است كه شاعر از طنز ميبرد، منتها طنز بني مجيدي با طنز اكسير توفير فراوان دارد، اكسير در طنزهاي خود از اركان لطيفه بهره ميبرد و نيش مخاطب با خواندن شعرهايش باز ميشود، اما كاركرد طنز در آثار بني مجيدي همشهري آستارايي اكسير تكيه بر تلخي واقعيت و مناسبات اجتماعي دارد.
بنی مجیدی نيز قادر ميشود نيش مخاطب را باز كند ، اما طعم باقي مانده در نيش مخاطب او طعم تلخي است بر خلاف اكبر اكسير كه طعم شيريني به جا مي گذارد، اين نكته از مهمترين دقايق توفير بهرهوري دو شاعر همشهري است كه به خوبي قلمرو يك ديگر را رعايت كردهاند و از مقوله طنز دو استفاده مجزا بردهاند.
بني مجيدي در شعرهايش بر صداقت و آرمانخواهي همچون همنام خود حلاج تا پاي جان پاي مي فشرد، شاخصههاي شعري او در چند دفتر اخير به گونهاي قدرت مميزي دارند كه اگر قرار باشد به رايانهها نرمافزارهاي شعري افزود، كاراكترهاي شعري بني مجيدي از نخستين داوطلبان براي همزادسازي محسوب ميشوند، يعني رايانه با دادههاي شاخص شعري بني مجيدي قادر خواهد بود:
1- شعر او را از شعرهاي ديگر شاعران به خوبي تميز دهد.
2- شعر او را نسبت به سايرين با درصد بالايي همسانسازي كند. يعني شعري ارايه دهد كه نزديك به دغدغههاي بني مجيدي است.
رسيدن به اين نقطه ميتواند براي هر شاعري نقطه قوتي باشد كه هر قوهاي را بدل به فعل كند. او خيلي زود تكليفش را با قالبهاي شعري روشن كرد، به طوري كه امروزه به راحتي قادريم شعر او را از شعر خيل شاعران هم نسلش تميز دهيم.
بهره از ضربالمثلها و فولكلور فارسي (فرهنگ مردم) در سطرهاي شعري كاركرد ديگري از آنها ارايه داده است كه از نقاط قابل تاكيد و تامل شعر بني مجيدي است. از سويي پرهيز از زياده گويي و تامل بيشتر در شعرهاي سروده شده و ويرايش آنها پس از بيات شدن ، از نكات مهمي است كه شاعر ميبايد بر آن درنگ داشته باشد.
نظر شما