عبدالجبار كاكايي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، با بيان اين مطلب افزود: با توجه به پيشينه شعر در ايران، ايرانيان ذوق، توان و تخصص سرودن شعر را به طور كلي دارند و مورخان به طور طبيعي همه ايرانيان را داراي قابليت سرودن شعر می‌دانند.

وي ادامه داد: با يك سرشماري می‌توان متوجه شد كه تعداد افرادي كه اشعار خود را در نشريات به چاپ مي رسانند يا در دفتر خصوصي خود شعر مي گويند، بسيار زياد است و شعر مانند كشتي كه ورزش ملي به حساب می‌آيد، يك هنر ملي است.

كاكايي اظهار داشت: درباره شاعري هنرمندان ساير عرصه‌هاي هنري، وقتي يك شخصيت به شهرت می‌رسد، سعي می‌كند اين شهرت را با وجوه ديگرش نيز نشان دهد كه از جمله ممكن است به شعر روي آورد و در كنار بازيگري، كارگرداني و غيره دفتر شعري را منتشر كند.

وي گفت: بايد توجه داشت اقبالي كه از سوي مردم به اين‌گونه دفترهاي شعر می‌شود، حرفه‌ای و منطقي نيست و بيشتر تحت تاثیر جاذبه‌هاي ديگر است تا نفس عمل(موفق بودن آن مجموعه شعر) كه اين آثار را پر فروش می‌كند.

اين شاعر يادآور شد: البته نمي‌توان از حضور اين هنرمندان در عرصه شعر جلوگيري و آنها را ممنوع‌الورود كرد؛ چراكه بسياري از شاعران نيز ممكن است به ساير عرصه‌هاي هنري روي آورند.

وي اضافه كرد: انتشار اين گونه اشعار ممكن است فضاهایی مجازی را به وجود آورد و گروهي بدون توجه به خلاقيت، ابداع و حرف جديد در شعر از آن استقبال كنند. اين امر به رشد مخاطب بي تخصص، ايجاد حركت‌هاي غير اصولي از سوي مخاطبان و ايجاد آشفتگي در شعر مي‌انجامد.

كاكايي اشاره كرد: از سوي ديگر، انتشار اشعار هنرمندان ساير عرصه‌هاي هنري به خاطر صرف شهرت آنها، مي‌تواند سطح سليقه مخاطب را در شعر به شدت پايين آورد.

وي ادامه داد: البته متاسفانه سطح سليقه مخاطبان ما سال‌هاست كه پايين آمده و اين امر را می‌توان از نصب تابلوها و نوشته‌هایی كه در منازل استفاده می‌كنند و حتي انتخاب شعر روي سنگ قبرها دریافت.

اين شاعر افزود: انتخاب اشعار بي وزن، بي قافيه و درهم‌ريخته يا خارج كردن يك شعر خوب از وزنش و تغيير آن، همگي نشان از پايين آمدن سليقه مخاطب است.

وي اظهار داشت: رخت بر بستن شعر از مكالمات روزمره مردم، استفاده نكردن علما و خطبا از اشعار خوب در سخنرانی‌هايشان، ترويج آثاري كه صرفا جنبه احساسي و اعتقادي دارند و نبود يك فيلتر ذوقي در مطبوعات و رسانه ملي براي انتخاب و نحوه خواندن شعر، همگي به افت سليقه شعر در مخاطب می‌انجامد.

كاكايي يادآور شد: اگر هنرمندان ساير عرصه‌های هنری فقط به استقبال عمومي از شعرشان اكتفا كنند نوعي سوءاستفاده از شهرت و اضافه كاري ناصحيح است كه اين امر تقبيح شده نيز هست.

وی افزود: نبايد فراموش كرد كه قطعا در ميان ساير هنرمندان فعال در عرصه شعر افرادي نيز داراي توان بالاي شعری و موفق در اين زمينه بوده‌اند؛ اما به طور كلي انسان‌ها اگر در يك فضا فعاليت كنند مي‌توانند موفق‌تر باشند. 

این شاعر معتقد است اين افراد بايد مشاوری معتمد یافته و با ارباب ادبيات و هنر در اين زمينه مشورت كنند؛ چراكه صرف اكتفا به استقبال عمومی از اشعارشان در حقيقت به معنای دچار شدن به نوعي سوء استفاده از شهرت است.