سیده‌زهرا بذرگری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره ایده نوشتن داستان «نقاشی روی آسمان» گفت: کنگره شهدای استان قم، به اتفاق انتشارات جمکران، جلساتی را ترتیب دادند که در آن بزرگمردان دفاع مقدس به بیان خاطرات رشادت‌هایشان پرداختند. خاطراتی که گاهی با اشک‌ها و گاهی با لبخندها همراه می‌شد. اشک‌ها بابت مظلومیت شهدا و رزمندگان و لبخند‌ها بابت خاطرات شیرینی بود که از شوخ‌طبعی رزمندگان نشئت می‌گرفت.
 
وی ادامه داد: در این جمع دوستانه، دوستان نویسنده هر کدام به سهم خود گوشه چشمی داشتند تا سهم خودشان را از بیان خاطرات شهدا و رزمندگان ادا کرده باشند. خاطره پرواز بر منطقه کیو یک، یکی از آن خاطراتی بود که دلیرمردان نیروی هوایی رقم زده بودند. ایده «نقاشی در آسمان» داستان نوجوانی است که آرزوی پرواز و دفاع از حریم شهر را دارد و با خاطره پرواز بر منطقه کیو یک، فضای داستانی برای او شکل می‌گیرد.
 
نویسنده کتاب «نقاشی روی آسمان» درباره واقعی‌بودن یا نبودن داستان بیان کرد: قسمتی از داستان که بیان خاطرات هوایی پرواز است، از خاطرات واقعی پرواز خلبان سرهنگ محمد پیروان و دیگر پروازهای دفاعی بوده است و قسمت‌هایی که داستان علی است، واقعی نیست و کاملا تخیلی است.
 
بذرگری از ضرورت پرداختن به ماجرای عملیات کیو یک صحبت کرد: دفاع مقدس بخشی از تاریخ و سرمایه کشور ماست. بیان رشادت‌های دلیرمردان کشورمان می‌تواند در حفظ این سرمایه بزرگ مؤثر باشد. همچنین خواندن این سبک داستان‌ها قطعا باعث آشنایی بیشتر نوجوانان با فضای دفاع مقدس و رشادت‌های رزمندگان می‌شود.
 
این نویسنده در پاسخ به این سؤال که «به نظر شما درباره این نوع موضوع‌ها، باید از چه سنی برای بچه‌ها حرف زد؟» گفت: معمولا بچه‌ها در سنین نوجوانی به دنبال قهرمانانی برای خودشان در زندگی می‌گردند. قهرمانانی که بتوانند از او الگو بگیرند. معرفی الگوهای درست در این زمینه می‌تواند برای بچه‌ها مفید باشد؛ البته این به این معنا نیست که در سنین پایین‌تر نتوان داستان‌های این‌گونه را مطرح کرد. می‌توان با نوع روایت درست و چاشنی‌های لطیف، روایت‌های مناسب برای سنین پایین‌تر هم داشت. مثلا فیلم «بهترین تابستان من» را احتمالا همه دیده باشند. روایتی است از زمان جنگ؛ ولی با چاشنی‌های شیرینی که برای بچه‌های سنین کوچک‌تر نیز مفهوم و ملموس است.
 
بذرگری در انتهای صحبت‌هایش از استقبال مخاطبان صحبت کرد و درباره علت اینکه این نوع موضوعات در کتاب‌های درسی بیان نمی‌شود، گفت: دوستان نوجوانی که کتاب را خواندند، دوست داشتند و استقبال کردند. تا جایی که من اطلاع دارم داستان‌هایی از شهدا و رزمندگان در کتب درسی پایه‌های ابتدایی مطرح شده است؛ اما در پایه‌های بالاتر متأسفانه نه. علت این که چرا مطرح نشده را باید از طراحان کتاب‌های درسی پیگیر باشیم. در حالی‌که بیشتر رزمندگان دفاع مقدس در سنین نوجوانی و جوانی بوده‌اند و بیان داستان رشادت آنها قطعا تأثیرگذار خواهد بود.