سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا): کتاب «رأی حلال» مجموعه یادداشت‌های روزانه نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی به قلم مجتبی رحماندوست است. نماینده مجلس نهم خاطراتش را در این کتاب ثبت کرده که خواندنش مرور بخشی از تاریخ پارلمانی ماست. در این یادداشت‌ها دغدغه رحماندوست در کمیسیون اجتماعی وضعیت و مطالبات جانبازان و ایثارگران است. در کنار آن موضوعات متنوع دیگری هم به چشم می‌خورد از جمله موضوع حجاب و عفاف که نماینده مجلس نهم پیگیر آن بوده و در مجلس و خارج از آن در جلسات متعدد شرکت کرده است. به مناسبت بیست و یکم تیرماه، روز حجاب و عفاف به مرور بعضی از یادداشت‌های عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نهم در کتاب «رأی حلال» پرداختیم.
یکشنبه 10/1/93
شب میهمان برنامه دو نیم ساعت شبکه خبر هستم همراه آقای نوباوه با یک مجری خوب و مؤدب، در این برنامه به تاثیری که از مشاهده وضعیت بی‌عفتی‌های رایج خصوصا در دو سه بازدید اخیر داشتم و ماجرای شهادت علی خلیلی(طلبه ناهی از منکر) به بحث عفت و حجاب می‌پردازم و میگویم قانون باید کلیه متصدیان دستگاه‌های دولتی و حکومتی چه مرد چه زن رعایت ضوابط شرعی را بکنند و مراجعه‌کنندگان نیز همچنین (چه دانشگاه‌ها، ادارات، بازدیدکنندگان از مراکز گردشگری دولتی، شهرداری و بیمارستان‌های دولتی) اصل هشتم قانون اساسی را توضیح می‌دهم.
در طول روز به تأثیر از همین عوامل مربوط به عفاف و حجاب تماس‌هایی با متصدیان و مقامات مرتبط به موضوع می‌گیرم، دو سه بار دفتر و موبایل وزیر کشور را گرفتم امکان تماس حاصل نشد، سپس او زنگ زد و گفتم قراری با هم بگذاریم در این مورد و مکان اقدام قاطع‌تر صحبت کنیم. قرار شد دیدار ما بعد از تعطیلات نوروز باشد. صحبتی هم داشتم با حجت‌الاسلام آقای زرگر که به نیابت از آیت‌الله جنتی، قائم مقام ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر کشور است (ظاهرا بیش از سی سال است این مسئولیت را دارد). هرچه گزارش اقدامات و برنامه‌ریزی‌ها و امور ستادی و غیره را گفت گفتم من گزارش کف خیابانی و مشهود در جامعه را می‌خواهم به او پیشنهاد کردم جای خود را به یک جوان‌تر بدهد دو سه روز پیش هم در مصاحبه با یکی از سایت‌های خبری پیشنهاد انحلال این ستاد را دادم که چه عملکرد مثبتی را شاهد نیستیم. (ص 374)
شنبه 26/2/93
صبح در دفتر مجلس به کارهای دفتر رسیدگی میکنم. عصر در جلسه کمیته عفاف و حجاب در محل کمیسیون اجتماعی مجلس شرکت میکنم، آقای سید محمدی در این جلسه می‌گوید قانون عفاف و حجاب باید کامل‌تر و جامع‌تر دیده شود، باید از وزرا مسئولان اجرایی دعوت و از آنان اجرای قانون مطالبه شود. آقای قبادی برای اجرای قانون برای متصدیان و مراجعان در وزارت ارشاد و واحدهای تابعه اعلام آمادگی می‌کند. آقای جمالی می‌گوید چرا به صداوسیما و مسئولیت سنگین آن در این حوزه نمی‌پردازیم، آقای تقی‌پور می‌گوید بی‌حجابی جرم است، آقای جوادی آملی گفته است حجاب زن تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از خودم صرف‌نظر کردم و مربوط به مرد هم نیست که مرد به زنش بگوید من راضی‌ام، حجاب زن حقی است الهی و حرمت و حیثیت زن به عنوان حق‌الله مطرح است.
من میگویم گزارش عملکرد را باید در خیابان‌ها و ادارات ببینیم، وقتی پوشش شرعی در امامزاده‌ها اجرا می‌شود پس در سطح ادارات و در مرحله بعد در سطح جامعه هم می‌شود، اجرا کرد، باید از بخش‌های کوچک شروع کرد، باید از تجربیات بین‌المللی در این حوزه هم استفاده کرد، اگر فراکسیون عفاف و حجاب تشکیل شود تاثیر مثبت اجتماعی دارد، استفاده از ظرفیت ماه رمضان برای عفاف و حجاب ضروری است. (ص 390)
دوشنبه 4/6/93
صبح در جلسه مشترک نمایندگان تهران و اعضای شورای شهر تهران شرکت میکنم... من در این جلسه میگویم در مجلس باید طرح رعایت عفاف و حجاب را برای متصدیان اداری و نیز برای ارباب رجوع تهیه کنیم. آیا تا به حال بررسی کرده‌ایم دلایل حجاب‌گریزی چیست؟ خلاهای قانونی در این حوزه کدام‌اند؟ مشکل عدم اجرا چیست؟ وزارت ارشاد در نمایشگاه اخیر کتاب و نمایشگاه قرآن در این حوزه موفق عمل کرد. حالا بیاید فراگیر عمل کند. خانم‌های پشت میز، نشسته در ادارات، مهمانداران هواپیما، متصدیان امور در بیمارستان‌ها، کارمندان زن در بانک‌ها و از سوی دیگر: خانم‌های ارباب رجوع به ادارات، مسافران هواپیما، بازدیدکنندگان از مراکز گردشگری و تفریحی دولتی، مراجعان بانک‌های دولتی، دانشجویان که همان ارباب رجوع نمایشگاه‌ها محسوب می‌شوند، همه این‌ها را به راحتی می‌توان در قانونا ملزم کرد در خصوص امر عفاف و حجاب رعایت‌های لازم را داشته باشند. در این جلسه گفته می‌شود در منطقه اوزون تپه (نزدیک بومهن) زنان زیادی هستند که مشکل اجتماعی دارند و اکثرا از خاک سفید به آنجا کوچ کرده‌اند! (صص 445 و 446)
سه‌شنبه 8/7/93
صبح طبق روال در جلسه صحن علنی هستم. بعدازظهر جلسه فراکسیون عفاف و حجاب با حضور آقای صیادی، مشاور آقای میرباقری، معاون وزیر کشور برگزار می‌شود، ظرفیت‌های وزارت کشور برای اجرای عفاف و حجاب عبارت‌اند: شورای اجتماعی، ستاد صیانت (کشوری و استانی)، کارگروه‌های موضوعی ذیل شورای اجتماعی کشور(کار گروه عفاف و حجاب).
آرایشگاه‌های زنانه که عموما فاقد مجوزند، موثرترین عوامل دامن زدن به وقاحت‌اند، در منازل هم به این کار مبادرت می‌کنند. آگهی هم می‌دهند چاپ و منتشر می‌شود در منازل برنزه می‌کنند. من میگویم ظرفیت‌های وزارت کشور گسترده‌تر از آن چیزی است که ذکر شد. وزارت کشور به نوعی کل کشور است. نهادهای عمومی غیردولتی هم که می‌توانند در این‌گونه مباحث ورود موثری داشته باشند، زیرنظر وازرت کشور هستند، نیروی انتظامی زیرنظر وزارت کشور است. پیگیری و نظارت اجرای قانون شورای عالی انقلاب فرهنگی با وزارت کشور است. از دستگاها می‌توانید بخواهید هم افراد متصدی اداری و هم ارباب رجوع، رعایت عفاف و حجاب را بکنند. وزارت کشور نباید مانع حرکت‌های مردمی در این عرصه ود. آقا تو را به خدا در این موضوع همایش برگزار نکنید!! (ص 462)
سه‌شنبه 30/4/94
بعدازظهر در جلسه کمیسیون فرهنگی و حقوقی با موضوع بررسی طرح صیانت از حریم عفاف و حجاب شرکت میکنم. من عضو هیچ‌کدام از این کمیسیون‌ها نیستم اما در این جلسه شرکت میکنم. در این جلسه سوال میکنم قانون عفاف و حجاب مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است آیا مجلس می‌تواند در آن تصرف و کم و زیاد کند؟ اخیرا وزارت کشور دستورالعمل خوبی به همه دستگاه‌ها در این خصوص صادر کرده است. مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در این جلسه می‌گوید حرف اصلی ما در مخالفت با این قانون این است که هیچ تاثیر عملی ندارد. قانون برای عفاف و حجاب و جریمه برای آن مضحک است. کلی از زنان بد حجاب در راهپیمایی‌ها و مراسم مذهبی سیاسی شرکت می‌کنند. این قانون بر گسست اجتماعی می‌افزید. مثل منع ماهواره است، عملا تاثیر ندارد. راننده نمی‌تواند پاسخگوی عملکرد خلاف مسافرش باشد. (ص 689)
چهارشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۱
نظر شما