به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) اين اثر مي‌كوشد تاريخچه‌اي از موقعيت جغرافيايي و تقسيمات سياسي استان ايلام را با پيشينه تاريخي كهن آن، معرفي كند. 

سرزميني كه اكنون استان ايلام خوانده مي‌شود، بنا بر اسناد تاريخي فراوان، بخشي از كشور و تمدن عيلام باستان بوده است. عيلاميان كه در حدود 2500 سال پيش از ميلاد مسيح(ع) در دشت خوزستان زندگي مي‌كردند، سهم بزرگي در شكل‌گيري فرهنگ و تمدن ايران داشته‌اند. آن‌ها پايه‌گذار حكومتي مستقل و فراگير بودند كه از آنان به عنوان قديمي‌ترين بانيان شهرنشيني ياد مي‌شود. 

در كتيبه‌هاي بابلي، عيلام را «آلامتو» يا «آلام» خوانده‌اند كه به قولي به معناي كوهستاني يا سرزمين طلوع خورشيد است. وجود آثار باستاني فراوان از دوره ساساني در استان‌هاي ايلام و لرستان، نشان مي‌دهد كه اين منطقه در آن زمان بسيار آباد و با اهميت بوده است. اسامي شهرهايي مانند شيروان، سيمره، مهرگان كرك، ماسبندان، اريوخ و دارشهر اين مدعا را تاييد مي‌كند. 

اكنون استان ايلام حدود 1/4 درصد مساحت كل كشور را به خود اختصاص داده است. اين استان در دامنه غربي سلسله جبال زاگرس و در گوشه غربي كشور واقع شده و حدود 430 كيلومتر مرز مشترك با كشور عراق دارد. 

اين استان مشتمل بر شش شهرستان، 17 بخش، 15 شهر و 36 دهستان است. شهرهاي اين استان عبارت‌اند از: آبدانان، ايلام، ايوان، دره‌شهر، دهلران، شيروان و چرداول و مهران. مركز استان نيز، شهرستان ايلام است كه در عهد باستان به «اريوجان» معروف بوده و منطقه‌اي وسيعي واقع در حصاري از كوه‌ها و ارتفاعات جنگلي را شامل مي‌شده است. 

از جاذبه‌هاي تاريخي و باستاني آن، مي‌توان به تنگ بهران چوبين (شكارگاه بهرام)، تنگه ماژين، قلعه تاريخي شياخ، قله سام، دژ شيخ مكان، آتشكده دره شهر و زيارتگاه‌هاي امامزاده سيد ابراهيم(ع) و امامزاده علي‌صالح(ع)، اشاره كرد. 

چاپ اول كتاب «آلامتو؛ سرزمين طلوع خورشيد» در شمارگان 5000 نسخه، 32 صفحه(قطع جيبي) و بهاي 3000 ريال راهي بازار كتاب شد.