یکشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰ - ۰۸:۲۰
ابوالقاسم حبیب‌اللهى؛ استاد سرودن قطعات اجتماعى و اخلاقى

28 آذرماه چهل و یکمین سالگرد درگذشت «ابوالقاسم حبیب‌اللهى» شاعر مشهدی متخلص به «نوید» و از موسسان انجمن‌ ادبى مشهد است؛ کسی که مهدى اخوان ثالث او را از شاعران برجسته‌ معاصر و استاد خود برشمرده است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، «ابوالقاسم حبیب‌اللهى» شاعر و استاد دانشگاه مشهد متخلص به «نوید» (یا نوید خراسانى) در سال 1281 هجری شمسی در مشهد به دنیا آمد.
 
پدرش میرزا محمد، متخلص به (حبیب) از شاعران معروف خراسان در زمان خود بود. مادرش نیز فرزند حاج میرزا نصراللّه مجتهد، متخلص به (فانى) شاعر و مجتهد بزرگ مشهد بود؛ وی نوه‏ سید حبیب‏‌اللهى مجتهد خراسانى هم بود که دیوان ناقصش چند سالى است منتشر شده است. «نوید» در واقع شاعرى در خاندان حبیب‌اللهى موروثى بود.
 
ابوالقاسم ابتدایى را در مدرسه رحیمیه مشهد به پایان رساند و پس از آن به تحصیلات قدیم روى آورد. مقدمات زبان عربى، مطول، مُغنى و کتب دیگر را نزد استادان آن زمان از جمله «ادیب نیشابورى» و «سیدحسن مشكان طبسى» فراگرفت. زبان فرانسه را نیز پس از فرا گرفتن مقدماتى مختصر نزد معلم، پیش خود تکمیل کرد، به شکلى که بر آثار کلاسیک این زبان احاطه یافت. در سال 1301 همراه پدر خود به عراق و سوریه و لبنان مسافرت كرد، سپس به كشور بازگشت.
 

 
«ابوالقاسم حبیب‌اللهى» در تیر ۱۳۲۵ به نخستین کنگره نویسندگان ایران دعوت شد و قطعه شعرى به نام «غم میهن» خواند؛ حضور او در این کنگره نشان می‌دهد که وى در زمان خود شاعرى شناخته شده بوده است.
 
سال 1337 هجری شمسی پس از تأسیس دانشکده معقول و منقول در مشهد حبیب‌اللهى استاد آن دانشکده شد و سپس در دانشکده ادبیات مشهد استاد کرسى ادبیات عرب شد و پس از 17 سال همکارى با دانشگاه مشهد با رتبه استادى بازنشسته شد.
 

 
کتاب او با عنوان «تاریخ ادب عربى عصر جاهلى» در سال 1346 هجری شمسی و سلسله مقالات وى با عنوان «مضامین مشترک در عربى و فارسى یا ترجمه شعر به شعر» در مجله دانشکده ادبیات مشهد در سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۲ هجری شمسی و نیز مقالات دیگر وى درباره شاعران و نویسندگان عرب، نشانه تبحر و استادى او در زبان عربى است.
 
زبان شعر «ابوالقاسم حبیب‌اللهى» در عین استوارى و فصاحت، ساده و روشن است و گاه به زبان گفت‌وگو نزدیک می‌شود. تأثیر شاعران سبک خراسانى در شعر او کاملا محسوس است. وى در بیشتر قالب‌هاى سنّتى، به‌ویژه قصیده و مثنوى و قطعه، شعر سروده، اما تبحر او در سرودن قطعه‌هاى اجتماعى و اخلاقى است. اشعار او غالبا قطعاتى است كه در معانى فلسفى و اخلاقى گفته شد، در میان اشعار وى كه متجاوز از سه هزار بیت است، غزل دیده نمی‌‏شود یا اگر تغزلى باشد، نادر است.
 

 
وى از مؤسسان و از اعضاى انجمن‌های ادبى خراسان و مشهد بود؛ «مهدى اخوان ثالث» از شاعران برجسته‌ی معاصر او را استاد خود شمرده است.
 
«ابوالقاسم حبیب‌اللهى» شاعر و استاد فقید دانشگاه مشهد ۲۸ آذر ۱۳۵۹ هجری شمسی در 78 سالگی در مشهد درگذشت.
 
چهار سال بعد از مرگ «ابوالقاسم حبیب‌اللهى» یعنی در سال ۱۳۶۳ هجری شمسی مجموعه اشعار و مقالاتش با نام «ارمغان نوید» به کوشش فرزندش محمد حبیب‌اللهى، با مقدمه غلامحسین یوسفى منتشر شد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها