این نویسنده معتقد است که نگاه سازمانی در حوزه ادبیات، نویسنده را به ابزار بدل کرده است. او در گفت‌وگویی صمیمانه در قالب سوال و جواب‌هایی کوتاه، از کتاب «صور» و سیر نگارش آن و در ادامه از دنیای نویسندگی، صحبت کرد.
سوژه اصلی کتاب صور چیست؟
پیرمرد فلسطینی اهل بیت‌المقدس به دلایلی میاد عراق و میره راهپیمایی اربعین. بقیشم باید کتابو خوند؛ پیوند کربلا و قدس، تقدس دو مکان. اباالاحرار بودن امام حسین. گاندی میگه آزادی ما باعثش امام حسسینه، به خاطر تفکر.
چه شد که به فکر این سوژه افتادید و ایده نوشتن این رمان دقیقا از کجا به ذهنتان خطور کرد؟
سال 82 در سفر به عتبات دوست داشتم سفرنامه بنویسم، اما سفرنامه را گم کردم؛ بحث اربعین و تقریب مذاهب، قدس، مقاومت، همگرایی‌های فرهنگی و صلح جهانی.
چگونه این دو گزاره (قدس و پیاده‌روی اربعین) با هم پیوند می‌خورند؟
صور از اسمش مشخصه. من این اسم رو از این شعر گرفتم. «باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین/ بی نفخ صور خواسته تا عرش اعظم است». تو اربعین صلح جهانی وجود داره. این اتفاقات نیست تو زندگی واقعی. آرزو دارم از نجف تا کربلا و بعد تا قدس ادامه پیدا کنه. قله انسانیت عاشورا است.
به‌نظرتان یک فلسطینی هم می‌تواند با این کتاب انس بگیرد؟
قطعا می‌تونه. کربلای امروز ما فلسطین هست. فلسطینی می‌تونه قشنگ ارتباط برقرار کنه، بخاطر فضای توصیف دقیقو...
به‌نظر شما راه‌حل مسئله قدس چیست؟
مقاومت. رأی‌گیری از تمام مردم فلسطینی. هر وقت فلسطین دست مسلمون‌ها بود، همه آزاد بودند. اما صهیونیست‌ها به حیوون‌ها هم رحم نکردند.
یک توصیه به نویسندگان جوان؟
بیان یک سیر مطالعاتی داشته باشن و هرزخوانی نکنن .خلأ اندیشه رو تقویت کنند.
تا چه حد رشته کاری و تحصیلی شما به کار نویسندگی مربوط است؟
تأثیر داشته. یک بخشی از علوم سیلاسی برمی‌گرده به تاریخ. خیلی دخیل بوده. نباید سیاست‌زده بشه. شعاری نشه.
چند سالتون بود که فهمیدید نویسنده هستید؟
اول راهنمایی. اولین روز مدرسه فرار کردم. از درس عزا می‌گرفتم. هنوز خودمو نویسنده نمی‌دونم. بیست سالم بود، بهم گفتن تو نویسنده‌ای.
شما هم جزو آن دسته نویسندگانی هستید که با شعر، نویسنده شدید؟
بله همینطوره.
به‌نظر شما حال و هوای ادبیات داستانی ایران چگونه است؟
وضعیت بدی نیست. در جهت صحیح کمه. در مجموع خوبه. ترجمه ضربه زده.
از منظر شما کرونا چه تأثیری در میزان مطالعه مردم داشته است؟
محدودیت کرونا باعث کتابخون شدن مردم شده. مراجعه شده به ایشون برای نوع کتاب.
اگر نویسنده نمی‌شدید، چکاره می‌شدید؟
باغداری و وانت‌سواری کار با وانت.
مهمترین دغدغه سال‌های جوانی شما چه بود؟
نوجوانى و جوانى ما در انقلاب و جنگ گذشت. همين دغدغه‌هاى امروز كه شايد كمى پخته شده. من دلى مى‌نويسم. يک عمل معتقدانه. سير نگارش كتاب‌هايم اين مسأله را به وضوح نشان مى‌دهد.
به‌نظر شما به چه کسی می‌توان گفت نویسنده؟
به‌غير از خودم، همه اهالى قلم كه دغدغه نوشتن دارند و حرفى براى گفتن، نويسنده هستند. كسى كه براى شهرت يا امثال آن بنويسد، نويسنده نيست. نويسنده حتما درد دارد و مى‌خواهد آن را فرياد بزند.
کار شما بازی با کلمات است. خودتان کدام کلمه را بیشتر دوست دارید؟
كلمات هم خوب و بد و خنثى و بى‌تفاوت و اثرگذار دارند. درست مثل آدمها. كلماتى را دوست دارم كه اثرگذار باشند و خواننده را گرفتار خودشان كنند. اين كه درست و مناسب و بجا توانسته باشم از أن‌ها استفاده كنم يا نه برعهده خوانندگان و منتقدان است.
و اما آخرین سوال؟ پنجاه و سه سالگی برای شما چه شکلی است و آخرین خنده و آخرین گریه شما کی بود؟
با خنده ... مگه پنجاه‌وسه سالمه، احساس پیری ندارم. نجنبی دیر میشه. آخرین خنده‌ام امروز بوده با بچه‌هام شوخی می‌کنم. گریه یادم نیست، ولی برای پدرم گریه کردم و حاج قاسم.
نظر شما