پُشت‌مشهدی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در این باره اظهار کرد: شهید موسی درویشی سابقه فعالیت انقلابی بسیار طولانی در زمان حکومت رژیم پهلوی دارد؛ وی در آن دوران کارمند معدن خاک سرخ هرمز بود و به دلیل ارتباط وسیعی که با روحانیون حوزه علمیه قم داشت، اعلامیه‌ها و نوارهای صوتی حاوی سخنرانی‌های امام خمینی (ره) را میان قشر ضعیف جامعه به‌ویژه کارگران این معدن توزیع می‌کرد.

وی ادامه داد: شهید درویشی به دلیل فعالیت‌های وسیعی که علیه رژیم پهلوی انجام می‌داد، بارها به حسن آباد قم تبعید می‌شد. وی در این مهاجرت‌ها نیز به اقدام‌های انقلابی خود ادامه می‌داد و مردم را به ترویج فرهنگ عاشورا و مبارزه با خرافه‌پرستی ترغیب می‌کرد.

مسوول دفتر ادبیات پایداری استان هرمزگان در پاسخ به این سوال که «چرا از میان شهدای استان هرمزگان، خاطرات شهید موسی درویشی را برای نگارش انتخاب کردید؟» گفت: به دلیل این‌که موسی درویشی از شهدای شاخص استان هرمزگان به شمار می‌آید، نگارش این اثر را در دستور کار خود قرار دادم. در این راستا حدود یک سال پیش به جمع‌آوری خاطرات وی از دوستان، آشنایان، اعضای خانواده، همرزمان و مبارزان انقلابیون سال‌های 1342 تا 1343 اقدام کردم.

پشت‌مشهدی درباره شیوه به شهادت رسیدن شهید موسی درویشی گفت: شهید درویشی فرمانده سپاه دریایی هرمز و قشم بود. وی با وجود مخالفت‌های شدید سپاه وقت، در سال 1362 به جبهه رفت و در نخستین ورود خود به جبهه در عملیات خیبر در منطقه شط علی به شهادت رسید.

وی ادامه داد: موسی درویشی شخصیتی متواضع، فروتن و به شدت مذهبی بود. وی به حمایت از محرومان اعتقاد راسخ داشت؛ به‌گونه‌ای که بخشی از حقوق خود را بدون هیچ چشم‌داشتی به صورت شبانه میان خانواده‌های بی‌بضاعت توزیع می‌کرد.

این نویسنده اظهار کرد: موسی درویشی در زمان فعالیت در سپاه دریایی هرمز، مسوولیت گَشت‌زنی در دریای هرمز را بر عهده داشت و همواره از قاچاق ارز، طلا، انسان و سوخت پیشگیری می‌کرد. دوستان و همکاران شهید درویشی از دوران فعالیت وی در سپاه دریایی هرمز و قشم خاطرات فراوانی را بیان کرده‌اند که شجاعت و رشادت این شهید را به تصویر می‌کشند.

پشت‌مشهدی با بیان این‌که از خانواده شهید درویشی حدود 9 نفر در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به شهادت رسیدند که از آن میان می‌توان به فرزند شهید درویشی، خواهر و خواهرزاده‌های وی اشاره کرد، گفت: شهید درویشی در دوران جنگ تحمیلی در حرم حضرت معصومه(س) با امام خمینی(ره) ملاقات می کند. وی اذعان می کند که «وقتی در این دیدار دست امام خمینی (ره) را فِشُردم، حس خوبی به من دست داد به‌گونه‌ای که از آن زمان به بَعد در حرکت کردن در مسیر و اندیشه‌های امام خمینی(ره) راسخ‌تر شدم.»