پنجشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۶
۴۰ سال خدمت حسین قندی به مطبوعات و رسانه‌های ایران / چرا روزنامه‌نگاران به قندی علاقه دارند؟

مجيد رضاييان با اشاره به خدمات 40 ساله حسين قندی، روزنامه‌نگار پيشكسوت ايران گفت: قندی مظهر و مصداق روزنامه‌نگاری عملی در ایران است. رسانه‌ها هر چقدر هم که عوض شوند اما روزنامه‌نگاری عشق و قلم است و باید بجوشد.

خبرگزاری كتاب ايران(ايبنا) آيين پاسداشت از خدمات 40 ساله حسين قندي پيشكسوت روزنامه‌نگاري ايران  چندی پیش با حضور جمعی از استادان ارتباطات در دانشگاه سوره برگزار شد و امروز در غم هجران این استاد پیشکسوت روزنامه نگاری، مجيد رضاییان دوست و همکار حسین قندی از او می گوید.

مجيد رضاییان درباره حسین قندی گفت: من از حسین قندی خاطرات بسیاری دارم و یک روزنامه‌نگار قبل از انقلاب با یک روزنامه‌نگار بعد از انقلاب همراه شد.

وی ادامه داد: این همراهی سه وجه داشت که من می‌خواهم از آن با عنوان پیوستگی روزنامه‌نگاری قبل و بعد از انقلاب یاد کنم. البته من در حدی نیستم که از قندی بگویم چون باید بالاتر از او باشم که نیستم. 

رضاييان با بيان اين‌كه وجه اول، درک مهارت روزنامه‌نگاری است، گفت:‌ ارتباطات، تماماً فرم و ابزار نیست و هر چقدر هم که رسانه‌ها جدید شوند ما نباید در ساخت پیام ضعیف باشیم. «لیندرمن» می‌گوید روزنامه‌نگاري باید کارکرد عملی و معنایی داشته باشد که به نظر من کارکرد ارتباطی را نیز باید به آن اضافه کرد. 

وي تاكيد كرد: قندی مظهر و مصداق روزنامه‌نگاری عملی در ایران است. رسانه‌ها هر چقدر هم که عوض شوند اما روزنامه‌نگاری عشق و قلم است و باید بجوشد. 

اين پيشكسوت روزنامه‌نگاري كشور با اشاره به اين‌كه باید به این تجربه‌ها احترام عملی و پژوهشی گذاشت و احترام لفظی به درد نمی‌خورد، گفت: روزنامه‌نگاری مهارت می‌خواهد چرا که کار سختی است و نوع آن هم فرقي نمی‌کند این که روزنامه‌نگاري چاپی باشد یا سایبری.
 
وي ادامه داد: وجه دوم روزنامه‌نگاری، فهم و شعور است که خود از سه عنصر درك ارزش رویداد، درک نیاز مخاطب و درک سیاست رسانه تشکیل می‌شود. روزنامه‌نگار حرفه‌ای هر سه عنصر را با یکدیگر می‌بیند و درک این سه با یکدیگر بسیار مهم است.
 
وي اضافه كرد: خیلی از روزنامه‌نگاران تیتر می‌زنند ولی تناسب رویداد را درک نمی‌کنند.
 
رضاييان با تاكيد بر اين‌كه «اخلاق» گمشده روزنامه‌نگاری ایران است، گفت: من در ویژه‌نامه‌ای که در روزنامه شرق برای ایشان در آمده تيتر زدم «این هرم وارونه نمي‌ماند» (اشاره به يك نوع سبك تنظيم خبر در مطبوعات با عنوان «هرم وارونه») معتقدم تجربیات آدم‌هایی مانند قندی متوقف نمی‌شود.
 
وي افزود: یک نفر را در بین شاگردان قندی پیدا کنید که نگوید سخت‌گیر نبوده ولی همواره با مهربانی و لبخند روزنامه‌نگار تربیت کرده و اين همان اخلاق است؛ چرا روزنامه‌نگاران به قندی علاقه دارند؟ تنها به دلیل اخلاق او.
 
اين روزنامه‌نگار كشور با تاكيد بر نگاه پژوهشي در اين حوزه گفت: بايد به خودمان بیایيم و به نگاه پژوهشی و علمی روی بیاوریم. 

وي اضافه كرد:‌ قله روزنامه‌نگاری، تیترزنی است. خیلی‌ها ممکن است در كار خبر به این قله نرسند؛ چرا که تیترزنی روح شاعرانه‌ای می‌خواهد و ممکن است یک نفر گزارشگر خوبی باشد ولی تیتر زن خوبی نباشد و قندي به قله روزنامه‌نگاري كه همان تيترزني است، دست يافت و براي اين كار انتخاب شد.

رضاييان افزود: یکی از وجوه مشترک من و قندی این است که هر دو در عرصه تیترزنی انتخاب شدیم و شايد دستي در كار بود.






 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها