شجاعی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: بعید می‌دانم شاعر یا نویسنده‌ای ارزیابی منفی نسبت به تأسیس جایزه‌ای همانند نوبل در جهان اسلام داشته باشد یا با راه‌اندازی چنین جایزه‌ای در جهان اسلام برای ارزیابی و بررسی آثاری در وادی اعتقادی و معارفی مخالف باشند. این‌که چنین جایزه‌ای با چه معیارها و ملاک‌هایی تبیین شود و جایزه‌ای تأسیس بشود که صرفاً در فرم تبیین نشود از هر نکته دیگری در این جایزه اهمیت بیشتری دارد. اگر خشت نخست چنین جایزه‌ای را درست نگذارند مانند بسیاری از جوایز دیگر حیف و حرام خواهد شد.
 
این نویسنده توضیح داد: ایران می‌تواند چنین جایزه‌ای را ابداع کند و نویسندگان و شاعران و اهل قلم را در دنیای اسلام به رقابت فرابخواند. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد رخداد فرهنگی فرخنده‌ای است و به گمانم حتماً تأثیرات مثبتی در جهان خواهد داشت اما همان‌طور که گفتم خشت چنین جایزه‌ای باید از پایه و بنیان درست نهاده شود.
 
وی ادامه داد: وقتی قرار باشد با نگاه به جهان اسلام جایزه‌ای را مانند نوبل ادبیات راه‌اندازی کنیم، باید همه جوانب آن را در نظر بگیریم.
 
وی در پاسخ به این پرسش که «چه ملاک‌هایی برای اهدای جایزه در حوزه ادبیات اسلامی باید ملاک قرار گیرد؟» گفت: ملاک‌ها و معیارها چیزی نیست که بتوان در یک گفت‌وگو به آن‌ها رسید. یعنی هر کس که در حوزه قصه‌نگاری فعالیت می‌کند باید نقطه نظراتش را بنویسد و تطابق داده شود تا از مجموع آرا و اندیشه‌های آن‌ها ملاک‌های درستی استخراج شود. این کار، کاری نیست که بتوان به شکل فردی انجام داد.
 
شجاعی یادآور شد: باید مانیفستی برای تأسیس جایزه‌ای همانند نوبل در جهان اسلام وجود داشته باشد. معتقدم که هم اسکار و هم نوبل وجوه سیاسی دارد ، به ویژه اسکار که بنیانش از سوی تأسیس کنندگانش قدری صهیونیستی هم هست. بنابراین چنین جوایزی نمی‌توانند فارغ از نگاه سیاسی باشند. نکته‌ای که وجود دارد و ما در آن حوزه فقیریم این است که آن‌ها با تبلیغات و رسانه‌هایی که در اختیار دارند، چنین جوایزی را در جهان جا انداخته‌اند و مطرح کرده‌اند.
 
وی ادامه داد: اگر نتوانیم پوشش خبری خوب و ایجاد حس رقابت درست را در چنین جوایزی در دنیای اسلام مطرح کنیم و انتقال ارزش وجودی چنین جایزه‌ای را به خلق‌الله بشناسانیم، هر قدر هم جایزه‌ای با سطح و کیفیت بالا تأسیس کنیم نمی‌توانیم آن را در جهان جا بیندازیم. پس یکی از موفقیت‌ها ،داشتن پوشش گسترده خبری است و این موضوع از ملزومات اولیه چنین جایزه‌ای است.
 
شجاعی در پاسخ به این پرسش که «آیا اگر چنین جایزه‌ای تأسیس شود کشورهای منطقه و بیش از یک میلیارد مسلمانی که در جهان حضور دارند به ایران کمک خواهند کرد یا نه؟» گفت: اگر در این جایزه به همان اندازه سهیم باشند بله. اگر جایزه‌ای را در ایران تأسیس کنیم و سیاست‌گذاران کشورهای دیگر را در آن دخیل ندانیم، کاری برای این جایزه نمی‌کنند اما اگر هر یک از کشورهای مسلمان احساس کنند که نقش و سهمی در این جایزه دارند و نام آن‌ها هم در این مجموعه جای خودش را دارد، قطعاً در چنین جایزه‌ای به همان میزان شرکت خواهند کرد چرا که ذینفعند.
 
کتاب‌های «کشتی پهلو گرفته»، «پدر، عشق و پسر»، «آفتاب در حجاب»، «از دیار حبیب»، «شکوای سبز»، «خدا کند تو بیایی»، «سقای آب وادب»، «دست دعا، چشم امید» و رمان «کمی دیرتر...» نام برخی از کتاب‌های شجاعی در عرصه ادبیات آیینی است. 
 
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب:

گفت‌وگوی کامران شرفشاهی، علیرضا قزوه، محمود اکرامی‌فر، امیرحسین انبارداران و غلامحسین عمرانی و یادداشت‌های حسین اسرافیلی و رضا اسماعیلی را در این باره بخوانید.