به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، ریچارد فورمن نویسنده صاحب‌سبک آمریکایی که از مهمترین چهره‌های معاصر تئاتر آوانگارد آمریکا به شمار می‌آید. او در سال 1937 در نیویورک به دنیا آمد و از سال 1963 به‌عنوان نمایشنامه‌نویس و کارگردانی مطرح در عرصه هنر نمایش در آمریکا و جهان حضور دارد.
فورمن بنیان‌گذار کمپانی و جریان تئاتر آنتولوژیکال-هستریک تیتر است که در زبان فارسی آن را «تئاتر هستی‌شناسانه - تشنج‌آفرین» ترجمه کرده‌اند. اجراهای او در این جریان تئاتری از اواسط دهه 60 میلادی تاکنون در ساختمان کلیسای سنت مارک در تئاتر برادوی نیویورک روی صحنه رفته و او را به‌عنوان یکی از هنرمندان جریان تئاتر هنری نیویورک موسوم به آف، آف برادوری به اثبات رسانده است.
نظریات او مبنی بر «خودآگاهی انسان در تئاتر» با تلقی فرهنگ آمریکایی از تئاتر به عنوان امری سرگرم‌کننده و تجملی تفاوت فراوانی دارد. او جوایز معتبری همچون جایزه آکادمی ملی هنر و ادبیات آمریکا، جایزه ادبی پن/لائورا پلز، پنج جایزه اوبی و نشان لوژیون دو اونو شوالیه هنر و ادبیات از دولت فرانسه را دریافت کرده است.
فورمن پس از اتمام تحصیل در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه ییل، به‌عنوان درام‌نویس به اکتورز استودیو پیوست اما پس از مدتی که با هنر آوانگارد آمریکا و اروپا بیشتر آشنا شد، برای همیشه از هنر متعارف و جریان اصلی جدا شد و به هنر نامتعارف و پیشرو گرایش یافت. اکنون او به‌عنوان یکی از مهمترین درام‌نویسان ادبیات پست‌مدرنیستی آمریکا شناخته می‌شود.
«نیچه، ای پسر بد!» یکی از شاهکارهای ریچارد فورمن و از درام‌های درخشان ادبیات پست‌مدرنیستی است. فورمن این اثر را به مناسبت صدمین سال درگذشت فیلسوف برجسته آلمانی، فردریک ویلهلم نیچه، نوشته و زندگی، نوشته‌ها، احساسات، شوریدگی‌ها، ناخوشی‌ها و تجارب زیسته او را به شکل حیرت‌آوری دست‌مایه روایت خلاقانه و خیال‌پردازانه خود قرار داده است. فورمن از روایت تاریخی می‌پرهیزد تا از منظر شخصی خود به فراروایتی برساخته از نیچه دست یابد و ما را در مواجه با تجربه ادبی – هنری مبتکرانه و باشکوهی قرار دهد.
این نوع نگرش سبک فقردی او را سامان داده است، نمایشنامه «حالا که کمونیسم مرده، من احساس پوچی می‌کنم» نیز در دهمین سالگرد فروپاشی شوروری در حالی در نیویورک به صحنه رفت، که بخش بزرگی از روانی انسان‌ها و جریان آگاهی پس از فروپاشی شوروی، فرهنگ کمونیسم اشتراکی و از محال مارکسیسم سیاسی را به صحنه آورده بود.
آثار ریچارد فورمن به شکل اثربخشی ابعداد زیستی و انسانیِ الگوهای شناخت، آگاهی، ارتباط و مفاهیم عمیق هستی‌شناختی و متافیزیک در حوزه فلسفه را مورد توجه و باز آفرینی قرار می‌دهد.
هرچند که فورمن به‌عنوان یکی از درام‌نویسان و کارگردانان درخشان جریان تئاتر آوانگارد و تئاتر پست‌مدرنیستی در مطالعات تئاتر دانشگاهی ایران مطرح و شناخته شده است؛ اما اولین بار است که یکی از مهمترین آثار او به فارسی ترجمه می‌شود.
سعیدرضا خوش‌شانس مترجم این کتاب، دانش‌آموخته ادبیات نمایشی و کارگردانی از دانشگاه هنر تهران است و تاکنون به عنوان نویسنده، نمایشنامه‌نویس، پژوهشگر، مترجم و دراماتورژ به فعالیت پرداخته است.
مجموعه آثار ریچارد فورمن که از سوی نشر بیدگل متشر شده است، ششمین کتاب این مترجم و نویسنده است. خوش‌شانس در کتاب «تئاترنویسی سپید» به سبک ریچارد فورمن در تئاترنویسی و همچنین تبارشناسی درام پست‌مدرنیستی پرداخته است. بیشتر تألیفات این نویسنده و مترجم تئاتر در حوزه فلسفه و نقد ادبی پست مدرنیستی و تئاتر آوانگارد است. هرچند که نمایشنامه‌های او همواره با مضامین بومی و ایرانی پیوند منسجمی داشته است.
فورمن بنیان‌گذار کمپانی و جریان تئاتر آنتولوژیکال-هستریک تیتر است که در زبان فارسی آن را «تئاتر هستی‌شناسانه - تشنج‌آفرین» ترجمه کرده‌اند. اجراهای او در این جریان تئاتری از اواسط دهه 60 میلادی تاکنون در ساختمان کلیسای سنت مارک در تئاتر برادوی نیویورک روی صحنه رفته و او را به‌عنوان یکی از هنرمندان جریان تئاتر هنری نیویورک موسوم به آف، آف برادوری به اثبات رسانده است.
نظریات او مبنی بر «خودآگاهی انسان در تئاتر» با تلقی فرهنگ آمریکایی از تئاتر به عنوان امری سرگرم‌کننده و تجملی تفاوت فراوانی دارد. او جوایز معتبری همچون جایزه آکادمی ملی هنر و ادبیات آمریکا، جایزه ادبی پن/لائورا پلز، پنج جایزه اوبی و نشان لوژیون دو اونو شوالیه هنر و ادبیات از دولت فرانسه را دریافت کرده است.
فورمن پس از اتمام تحصیل در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه ییل، به‌عنوان درام‌نویس به اکتورز استودیو پیوست اما پس از مدتی که با هنر آوانگارد آمریکا و اروپا بیشتر آشنا شد، برای همیشه از هنر متعارف و جریان اصلی جدا شد و به هنر نامتعارف و پیشرو گرایش یافت. اکنون او به‌عنوان یکی از مهمترین درام‌نویسان ادبیات پست‌مدرنیستی آمریکا شناخته می‌شود.
«نیچه، ای پسر بد!» یکی از شاهکارهای ریچارد فورمن و از درام‌های درخشان ادبیات پست‌مدرنیستی است. فورمن این اثر را به مناسبت صدمین سال درگذشت فیلسوف برجسته آلمانی، فردریک ویلهلم نیچه، نوشته و زندگی، نوشته‌ها، احساسات، شوریدگی‌ها، ناخوشی‌ها و تجارب زیسته او را به شکل حیرت‌آوری دست‌مایه روایت خلاقانه و خیال‌پردازانه خود قرار داده است. فورمن از روایت تاریخی می‌پرهیزد تا از منظر شخصی خود به فراروایتی برساخته از نیچه دست یابد و ما را در مواجه با تجربه ادبی – هنری مبتکرانه و باشکوهی قرار دهد.
این نوع نگرش سبک فقردی او را سامان داده است، نمایشنامه «حالا که کمونیسم مرده، من احساس پوچی می‌کنم» نیز در دهمین سالگرد فروپاشی شوروری در حالی در نیویورک به صحنه رفت، که بخش بزرگی از روانی انسان‌ها و جریان آگاهی پس از فروپاشی شوروی، فرهنگ کمونیسم اشتراکی و از محال مارکسیسم سیاسی را به صحنه آورده بود.
آثار ریچارد فورمن به شکل اثربخشی ابعداد زیستی و انسانیِ الگوهای شناخت، آگاهی، ارتباط و مفاهیم عمیق هستی‌شناختی و متافیزیک در حوزه فلسفه را مورد توجه و باز آفرینی قرار می‌دهد.
هرچند که فورمن به‌عنوان یکی از درام‌نویسان و کارگردانان درخشان جریان تئاتر آوانگارد و تئاتر پست‌مدرنیستی در مطالعات تئاتر دانشگاهی ایران مطرح و شناخته شده است؛ اما اولین بار است که یکی از مهمترین آثار او به فارسی ترجمه می‌شود.
سعیدرضا خوش‌شانس مترجم این کتاب، دانش‌آموخته ادبیات نمایشی و کارگردانی از دانشگاه هنر تهران است و تاکنون به عنوان نویسنده، نمایشنامه‌نویس، پژوهشگر، مترجم و دراماتورژ به فعالیت پرداخته است.
مجموعه آثار ریچارد فورمن که از سوی نشر بیدگل متشر شده است، ششمین کتاب این مترجم و نویسنده است. خوش‌شانس در کتاب «تئاترنویسی سپید» به سبک ریچارد فورمن در تئاترنویسی و همچنین تبارشناسی درام پست‌مدرنیستی پرداخته است. بیشتر تألیفات این نویسنده و مترجم تئاتر در حوزه فلسفه و نقد ادبی پست مدرنیستی و تئاتر آوانگارد است. هرچند که نمایشنامه‌های او همواره با مضامین بومی و ایرانی پیوند منسجمی داشته است.
نظر شما