نویسنده کتاب «شمع محفل» گفت: وقتی اصرارها برای پذیرش مسئولیت در جمهوری اسلامی جدیتر شد، حاجآقا مجتبی خدمت امام خمینی(ره) رفت و گفت: «اگر امرتان ارشادی است، بگذارید من به کارم برسم اما اگر امرتان مولوی است. این یک بحث دیگری است.»
«شمع محفل» روایت مهر و علاقه عجیب حاج آقا مجتبی تهرانی به استاد بزرگش آیتالله خمینی است. آن قدر که شدت این علاقه پای ایشان را به نجف اشرف باز کرد تا استاد خود را در دوران سخت تبعید تنها نگذارد و در کنار ایشان باشد و همچنان پای درسهای استاد حاضر باشد.
