این متن دچار همان یأسی است که مستور در نوشتههای بعد از رمان «روی ماه خداوند را ببوس» همچنان به اشکالی از آن مبتلاست. این ناامیدی بازتاب بنبستی است که در جهاننگری و انسانگرایی اومانیستی اوست.
غلامرضا خاکی پژوهشگر و نویسنده گفت: رویکرد آل احمد در مواجهه با اشخاص و پدیدهها با شمس تبریزی قابل قیاس است، او مانند شمس همه را از تیغ تیز و تند انتقادی خود می گذراند، معتقدم که امروزه آل احمد از زوایای گوناگون مورد داوریهای مختلف قرار گرفته و شاید درست این بود که ما نباید او را همچون یک الگوی کامل در همه امور و مختصات زندگی بدانیم.
