زینب موسوی
-
چرا فردوسی در طول هزار سال گذشته بیشتر ستایش شده تا خوانده؟
بزرگترین بیاحترامی به شاهنامه، نخواندن آن است
شاهنامه اگر قرار است همچنان «کتاب ملی» ما باشد، باید در میدان جامعه و در گفتوگوی زمانه حضور یابد؛ همانطور که فردوسی روزی آن را آینهی شاهان و مردم کرد. پرسش اینجاست: آیا ما آمادهایم از پرستش شاهنامه دست برداریم و دوباره آن را بخوانیم؟
-
در حاشیه ویدئویی که بهعنوان شوخی با «شاهنامه» پخش شد؛
شوخی با فردوسی؛ طنز انتقادی یا تخریب نقد؟
طنز انتقادی وقتی شکل میگیرد که همیشه در عین باوری که به حرف خودمان داریم، ته دلمان بلرزد که شاید هم اشتباه میکنیم؛ طنز انتقادی واقعی از همینجا راهش را از طنزی که قصدش صرفاً ملوث کردن است جدا میکند؛ طنز انتقادی از ریشخند خود نیز ابایی ندارد. در طنز انتقادی همیشه تردیدی هولانگیز نهفته است؛ چیزی که طنزهایی از جنس طنز امپراتور کوزکو در شاهنامهخوانیاش نشانی از آن دیده نمیشود.