مروری بر رمان «داشتن و نداشتن» ارنست همینگوی؛

شرافت همراه ثروت یا جنایت در پی فقر؟

همینگوی در «داشتن و نداشتن» با زاویه دید سوم شخص محدود به هری مورگان، دنیای داستان را روایت می‌کند؛ روایتی بیرونی که گاه به امواج پرتلاطم درون هری می‌پردازد و دنیا را از پس چشمان او بازمی‌تاباند تا تجربه‌ای چندلایه از واقعیت را پیش روی ما بگذارد. این زاویه دید نه اجازه همدردی کامل می‌دهد و نه حتی مجالی برای داوری ساده. خواننده را همان جایی می‌نشاند که باید: در دل اندوهی بی‌پایان و تصمیماتی به برندگی لبه چاقو و به نازکی تار مو؛ تصمیم‌هایی که هرگز سیاه یا سفید مطلق نیستند.