ایدئولوژی
-
پاسخ به پُست اخیر مهدی تدینی درباب ضعف اندیشه در ادبیات و هنر؛
فکر عجول، هنر و ادبیات را تاب نمیآورد
هنر و ادبیات - البته نه هنر و ادبیات سطحی و آبکی و سانتیمانتال و فرمایشی - ساحتیست که همه در آن، حتی بهرغم نیت خالق اثر، مجال بروز و ظهور مییابند و صاحب صدا میشوند. برای شنیدن این صداهای متنوع و متعارض باید دمی سکوت کرد و از یکریز و شتابزده حرفزدن و حکمدادن - ولو بهقیمت از دست دادن جایگاه و خیل هواداران - دست کشید. آنوقت است که میتوان صدای اندیشۀ پنهان در اعماق هنر و ادبیات را شنید. مسئله این نیست که هنر و ادبیات فکر نمیکنند؛ مسئله این است که فکر عجول، هنر و ادبیات را تاب نمیآورد.
-
درباره «مقدمهای بر ایدئولوژیهای سیاسی»؛
در جهان سیاست خارج از ایدئولوژی وجود ندارد
کتاب «ایدئولوژیهای سیاسی» به نقشهای عمومی شبیه است که در آن مختصات کلی ایدئولوژیهای مختلف و نسبتی که هریک از آنها با همه ایدئولوژیهای دیگر دارند از فاصلهای کمابیش دور و با خطوط روشن ترسیم شدهاند