سیاست در ایران نهتنها بهسمت باز احیای امر سیاسی نمیرود بلکه در یک منطق مصرف کالایی مستحیل شدهاست، با این تفاوت که ارزشی خلق نمیشود و تنها آنچه در گذشته تاریخی یا خارج از ساختار قدرت خلق شده به مصرف دستگاه سیاست میرسد.
تا پیش از انقلاب و با تخفیف و تعبیرهایی، آنچه از مارکس و مارکسیسم در زبان فارسی ترجمه شد، همان مارکسیسم شرقی بود که از همه بیشتر خودش را در جزوات و مجلههای حزب توده نمایان میساخت. اما درست با فروپاشی شوروی و انحلال حزب توده، تمایل جریان چپ در ایران به مارکسیسم غربی سوق پیدا کرد.
