به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سیده فاطمه موسوی در این شعر آورده است:

«شهید آوینی و
دفتر...قلم...باران...شقایق...نور
شهادت نامه ی افلاکی دل های عاشق...نور
هنر...ایثار...زیبایی...ولایت...مهربانی...عشق...
شهود فلسفه:
باران...شهادت...اشک...منطق: نور...
نگاهت مستندساز ملاقات شهادت بود
هزاران چشمه راوی: گل...هزار آیینه ناطق: نور...
فرات عشق را اشک تو در کارون تماشا کرد
گلی در آنسوی شط خون؛ شهیدی روی قایق، نور...
هزاران قطره خون مهر ولایت بر سر و سینه
نگاه عینک برگشته از صد صبح صادق، نور
هنوز از دوربین خاکی تو کربلا می‌ریخت
تن تو غرقه در خون بود و باران گرم هق هق...نور...»