به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا ) در خوزستان، کاظم پورکاظم متولد سال ۱۳۲۴ در روستای میهن سابله از توابع بخش بستان دشت آزادگان است که شب گذشته چشم از جهان فرو بست.
وی شاعری را از دوران کودکی آغاز کرد. او مجموعه شعر عربی با نام «دیوان الولایه و انتظار الرایه» به چاپ رساند و همچنین مولف ۱۵ جلد کتاب در حوزه تاریخ و ادب خوزستان بر جای مانده و از جمله نویسندگان پرکار بود.
در زندگینامه «کاظم پورکاظم» به نقل از زهرا پورکاظم دخترش آمده است:
«الان می‌فهمم پدرم هیچ‌گاه تنها نبوده چون مونس خوبی چون کتاب داشته و از تمام عمرش نهایت استفاده را برده است. پدرم در دوران ستمشاهی به شهر دزفول تبعید و پس از آن جهت ادامه تحصیل به اصفهان رفتند در آن‌جا بارها از وی جهت ادامه تحصیل به کشورهای خارجی دعوت شد ولی همواره عشق به وطن را سر لوحه کار خود قرار داده بود. در راه نگارش کتاب انگشت‌هایش گاه آنچنان زخم می‌شد که آنها را می‌بست و باز ادامه می‌داد. با اینکه از جانب برخی دوستان ملامت می‌شد که دنبال تغییر شغل برود ولی از علاقه‌اش به نوشتن کم نشد.»
بسیاری تحولی را که حاج سیدکاظم پورکاظم در خوزستان‌شناسی و ادبیات عامیانه در طی ۴ دهه اخیر به وجود آورده بود، کم نظیر می‌دانستند.
وی شاعری را از دوران کودکی آغاز کرد. او مجموعه شعر عربی با نام «دیوان الولایه و انتظار الرایه» به چاپ رساند و همچنین مولف ۱۵ جلد کتاب در حوزه تاریخ و ادب خوزستان بر جای مانده و از جمله نویسندگان پرکار بود.
در زندگینامه «کاظم پورکاظم» به نقل از زهرا پورکاظم دخترش آمده است:
«الان می‌فهمم پدرم هیچ‌گاه تنها نبوده چون مونس خوبی چون کتاب داشته و از تمام عمرش نهایت استفاده را برده است. پدرم در دوران ستمشاهی به شهر دزفول تبعید و پس از آن جهت ادامه تحصیل به اصفهان رفتند در آن‌جا بارها از وی جهت ادامه تحصیل به کشورهای خارجی دعوت شد ولی همواره عشق به وطن را سر لوحه کار خود قرار داده بود. در راه نگارش کتاب انگشت‌هایش گاه آنچنان زخم می‌شد که آنها را می‌بست و باز ادامه می‌داد. با اینکه از جانب برخی دوستان ملامت می‌شد که دنبال تغییر شغل برود ولی از علاقه‌اش به نوشتن کم نشد.»
بسیاری تحولی را که حاج سیدکاظم پورکاظم در خوزستان‌شناسی و ادبیات عامیانه در طی ۴ دهه اخیر به وجود آورده بود، کم نظیر می‌دانستند.
نظر شما