چهارشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۶ - ۱۶:۱۸
ترجمه وسیله‌ای برای تفاهم است

علی عبداللهی در همایش روز جهانی ترجمه گفت: ترجمه وسیله‌ای برای تفاهم است و اگر ترجمه نبود ما در حال حاضر نه شکسپیر، نه مارکز و نه دیگران را نمی‌شناختیم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی کانون فرهنگی «چوک»، همایش روز جهای ترجمه به همت کانون فرهنگی «چوک» و کانون ادبیات ایران یازدهم مهرماه در سالن اجتماعات کانون ادبیات برگزار شد. در این مراسم چهره‌های شناخته شده ادبیات از جمله علی عبدالهی، شاعر و مترجم و قباد آذرآیین از پیشکسوتان عرصه ادبیات داستانی حضور داشتند و پیام‌هایی از سوی محمود حسینی‌زاد، خالد بایزیدی، مهناز بدیهیان و تولگا گوموش آی در رابطه با فعالیت‌های مریوان حلبچه‌ای و همایش روز جهانی ترجمه خوانده شد.

مهدی رضایی دبیر برگزاری این همایش ابتدا درباره 12 سال فعالیت کانون فرهنگی «چوک» توضیحاتی ارائه داد و چندی از اعضای کانون به شعر‌خوانی و داستان‌خوانی پرداختند. در این بخش از 9 عضو فعال کانون تقدیر شد. تقدیر شدگان آقایان سعید زمانی، آرش محرمی و خانم‌ها مهناز رضایی لاچین، پونه شاهی، سمیه سیدیان، وفا کشاورزی، زهرا دستاویز، گیتا بختیاری، زینب گشتیل بودند.

بخش اصلی این همایش به روز جهانی ترجمه اختصاص داشت. مهدی رضایی ابتدا درباره فلسفه روز جهانی ترجمه صحبت کرد و از این که بعضی از انجمن‌ها با فاصله سه هفته‌ای این مراسم را جلوتر برگزار کرده‌اند اظهار تعجب کرد و گفت: ما به احترام مراسم عزاداری امام حسین (ع) به جای 30ام سپتامبر (هشتم مهر) در روز سوم اکتبر (11 مهر) مراسم خود را برگزار می‌کنیم که این تاخیر سه روزه توجیه عقلانی دارد اما این که سه هفته جلوتر از موعد یک مراسم برگزار می‌شود جای تعجب دارد.

سپس پیام هایی اختصاصی این همایش از محمود حسینی‌زاد نویسنده و مترجم کشورمان، مهناز بدیهیان، عضو انجمن شاعران و منتقدان شهر سانفرانسیسکو، خالد بایزیدی شاعر و مترجم ساکن ونکوور کانادا و نیز پیامی از تولگا گوموش آی نویسنده ترکیه‌ای قرائت شد.

این همایش با تقدیر از فعالیت‌های مستمر مریوان حلبچه‌ای نویسنده و مترجم کردستان عراق همراه بود. در ابتدا علی عبدالهی درباره اهمیت روز جهانی ترجمه و فعالیت‌های سخنرانی کردند.

علی عبدالهی با اشاره به ترجمه‌های مریوان حلبچه‌ای گفت: آشنایی من با مریوان در دهه هفتاد و دیدار در منزل  علی درویشیان شروع شد. رفاقت با او برای من شگفت‌انگیز بوده است؛ چراکه او دارای صداقت و راستی است چیزی که در بسیاری دیگر نمی‌بینیم. پیش از هرچیز باید به خاطر فعالیت‌های مستمر و متعدد او تبریک بگویم که آثار بسیاری از کردی به فارسی و فارسی به کردی ترجمه کرده است.

این مترجم زبان آلمانی با اشاره به ویژگی‌های ترجمه عنوان کرد: ترجمه وسیله‌ای برای تفاهم است و اگر ترجمه نبود ما در حال حاضر نه شکسپیر، نه مارکز و نه دیگران را می‌شناختیم. شناخت ما از جهان از طریق ترجمه است. مریوان حلبچه‌ای تا به امروز پنجاه اثر ترجمه کرده است که این تعداد کم نیست. استقبالی که از ترجمه‌ها می‌شود شایان توجه است و مهم‌تر اینکه او دو سویه، یعنی هم از کردی به فارسی و هم از فارسی به کردی ترجمه می‌کند.

عبداللهی با اشاره به نقاط قوت ترجمه‌های مریوان حلبچه‌ای گفت: یکی از علت‌های تفاوت ترجمه و قوت ترجمه‌های مریوان این است که او به طور مستقیم با نویسندگان آثار ارتباط دارد و این در نتیجه کار ترجمه بسیار تاثیرگزار است.

او ادامه داد: امروز ترجمه از فارسی به دیگر زبان‌ها باید مهمترین فعالیت جامعه ادبی باشد. امیدواریم که مترجمان خوبی پیدا شوند که این کار را انجام دهند. امیدوارم که این معرفی آثار دوسویه از سوی مریوان ادامه داشته باشد و برای او آرزوی موفقیت می‌کنم.

در ادامه برنامه  فیلم کوتاهی درباره فعالیت‌ها و زندگی مریوان حلبچه‌ای پخش شد و بعد از آن مریوان حلبچه‌ای جهت سخنرانی به پشت تریبون دعوت شد.

مریوان حلبچه‌‌ای درباره خود و فعالیت‌هایش گفت: خوشحالم که درجمع شما هستم و سپاسگزارم از کانون فرهنگی «چوک» و کانون ادبیات ایران که این مراسم را تدارک دیدند. خوشحالم که بعد از 18 سال فعالیت، یک کانون مستقل از من تقدیر می‌کند. استقلال همیشه برای من دارای اهمیت زیادی بوده است. آقای عبدالهی اشاره خوبی به ارتباط نویسنده و شاعر با مترجم داشتند و باید بگویم درست است و این خیلی تاثیر گزار است. این مسئله باعث می‌شود که روحیه هنرمند از سوی مترجم بهتر درک شود.

او ادامه داد: شناخت ما از آمریکای لاتین خیلی بیشتر از کشورهای همسایه است. در حالی که ما از لحاظ فرهنگی خیلی نزدیک هم هستیم و باید به ترجمه آثار همسایگان بپردازیم. من همیشه تلاش کردم که از نویسندگان و شاعران معاصر ترجمه کنم.

این مترجم با اشاره به شروع فعایت‌هایش در ادبیات عنوان کرد: من در سن خیلی کم شروع به نوشتن کردم و ابتدا در جلسات هوشنگ گلشیری می‌رفتم. همان زمان می‌دیدم که جز شیرکو بی‌کس و چند نفری دیگر هیچ نویسنده کردی شناخته شده نیست. بنابراین من از شانزده سالگی شروع به ترجمه کردم که استقبال خوبی هم از آن صورت گرفت.

او در توضیح قدرت آثار کردی افزود: بعد از آن خیلی‌ها با آثار کردی آشنا شدند و متعجب می‌شدند که چه آثار قوی‌ای در زبان کردی وجود دارد. خوشحالم که توانسته‌ام توسط ترجمه‌هایم نویسندگان و شاعران دو زبان رو به همدیگر معرفی کنم. در پایان از همه دوستان تشکر می‌کنم؛ هم از دوستانی که تشریف آوردند و هم از دوستانی که پیام ارسال کردند.

 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها