به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این تحقیق که نتیجه‌ی مطالعات محققان دانشگاه دورهام است در روزنامه‌ی گاردین، چاپ لندن، منتشر شده است.
بر اساس این گزارش، 19 درصد از خوانندگان گفته‌اند آنها بعد از تمام کردن رمان‌ها و داستان‌ها احساس می‌کنند شخصیت‌های داستانی در زندگی‌شان حضور دارند یا صدای آنها را می‌شنوند.
این تحقیق روی 1500 نفر از خوانندگان انجام شده و حدود 400 نفر از آنها تمام جزئیات کتابخوانی خود را برای محققان توضیح داده‌اند.
19 درصد از این افراد گفته‌اند صدای شخصیت‌های داستانی چنان در ذهن آنها باقی می‌ماند که روی سبک زندگی و فکرشان تأثیر می‌گذارند یا حتی مستقیم با آنها صحبت می‌کنند.
برای بعضی از شرکت‌کنندگان در این تحقیق، شخصیت‌های داستانی به گونه‌ای هستند که گویی دنیای خود آنها را روایت می‌کنند.
شخصیت‌های داستانی برای برخی از خوانندگان در حکم موجودات زنده‌ای هستند که با آنها صحبت می‌کنند. برخی نیز تصور می‌کنند شخصیت‌های داستانی به چیزهایی که در زندگی روزمره‌شان اتفاق می‌افتد واکنش نشان می‌دهند.
نیمی از شرکت‌کنندگان در این تحقیق دانشگاهی می‌گویند صدای شخصیت‌های داستانی را تنها وقتی می‌شنوند که مشغول مطالعه یک اثر داستانی هستند.
چارلز فرنیوق، نویسنده و روانشناسی که در این تحقیق حضور داشته می‌گوید این دسته از خوانندگان بعد از خواندن رمان‌ها یا در طول خواندن رمان‌ها دنیا و شخصیت‌هایی را که در رمان‌ها توصیف شده‌اند بازآفرینی می‌کنند.
به گفته‌ی او، یک هفتم شرکت‌کنندگان می‌گویند صدای شخصیت‌های داستانی را با چنان وضوحی می‌شنوند که گویی کسی در اتاق‌شان حضور دارد.
او یکی از شرکت‌کنندگان را مثال زده که وقتی به کافه‌های زنجیره‌ای استارباکس می‌رود صدای کلاریسا دالووی، شخصیت داستانی رمان «خانم دالووی» ویرجینیا وولف را می‌شنود که گویی با او برای وارد شدن به کافه هم‌قدم می‌شود.
در رمان «ویرجینیا وولف» یک روز از زندگی کلاریسا دالووی در شهر لندنِ بعد از جنگ جهانی از نگاه این زن روایت می‌شود. یکی از ویژگی‌های این رمان را القای این تصویر به خواننده دانسته‌اند که گویی پابه‌پای خانم دالووی در خیابان‌های لندن گام برمی‌دارد.
سه‌شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۱:۱۳
نظر شما