حکیمی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره تعریف ادبیات دینی اظهار کرد: وقتی سخن از ادبیات دینی کودکان و نوجوان به میان می‌آوریم باید آگاهی درستی از ادبیات و همچنین از دین داشته باشیم. درباره تعریف ادبیات تاکنون کتاب‌های بسیاری منتشر شده و پژوهشگران فرزانه و بی‌ادعا نیز مقالات بسیار نوشته‌اند و در کتاب مبانی ادبیات دینی کودک و نوجوان که من با همکاری مهدی کاموس تألیف کرده‌ام، فصلی را به تعریف ادبیات، فصلی دیگر را به ادبیات کودک و نوجوان و فصلی را به تعریف داستان و داستان‌گویی اختصاص داده‌ایم.
 
وی درباره ادبیات دینی گفت: پس از فروپاشی شوروی سابق گرایش قابل توجهی در سراسر جهان به دین و آموزه‌های آن دیده می‌شود و من از سال 1350 تاکنون به پژوهش در ادیان توحیدی و ادیان غیرتوحیدی نظیر هندویی و بودیسم پرداخته‌ام. 

وی با بیان این‌که داستان نقش مهمی در تربیت کودکان دارد، افزود: آموزه‌های امامان شیعه اثنی عشری سراسر عشق و محبت به همه انسان‌ها است. پیامبر اکرم(ص) نیز دو امانت بسیار مهم در میان انسان‌ها گذاشتند که به آن ثقلین می‌گوییم. 

به گفته حکیمی، قرآن کریم و آموزه‌های جانبخش آن و آموزه‌های اهل بیت(ع) می‌توانند در تربیت کودکان و نوجوانان ما مؤثر واقع شوند.

این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به بیش از 50 سال مطالعه‌اش درباره ادیان مختلف و کتاب‌های مقدس آنان، اضافه کرد: اکنون با صراحت اعلام می‌کنم تنها دینی که عشق و محبت به همه انسان‌ها را آموزش می‌دهد، دین اسلام راستین یا تشیع علوی است. 

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که «تکفیری‌ها و سلفی‌ها که اعمالی بسیار هول‌انگیز انجام می‌دهند، می‌گویند که پیرو قرآن کریم هستند و همین امر موجب شده که بسیاری از رسانه‌های غربی که اسلام‌هراسی را ترغیب می‌کنند قرآن کریم را کتاب خشونت بدانند. در این باره چه نظری دارید؟» گفت: به نظر من، چنین موضوعی به راستی نشانه‌ای کامل از جهل است. 

حکیمی همچنین گفت: در قرآن کریم ده‌ها آیه درباره محبت و نیکخواهی نسبت به همه انسان‌ها آمده است. مانند آیات 34 و 35 سوره زمر، آیه 34 و 46 سوره فصلت، آیات 7 و 9 و 58 سوره عنکبوت، آیه 96 سوره مومنون، آیات 148 و 195 و 158 سوره بقره، آیات 7 و 8 سوره بینه، آیه 54 سوره قصص، آیه 26 سوره یونس، آیه 115 و 159 سوره آل عمران، آیات 2 و 48 سوره مائده، آیات 30 و 97 سوره نحل، آیه 112 سوره طه، آیه 29 سوره رعد، آیه 30 سوره کهف، آیه 76 سوره مریم، آیه 84 سوره قصص، آیه 77 سوره حج و ده‌ها آیات دیگر.
 
این نویسنده با اشاره به آیه 159 سوره آل‌عمران اظهار کرد: خداوند خطاب به رسول‌اکرم می‌فرماید که به سبب رحمت خداست که تو با این‌ها این چنین خوشخوی و مهربان هستی. اگر تندخو و سخت دل می‌بودی، از گرد تو پراکنده می‌شدند. پس بر آن‌ها ببخشای و برایشان آموزش بخواه و در کارها با ایشان مشورت کن و چون قصد کاری کنی بر خدای توکل کن که خدا توکل‌کنندگان را دوست دارد.
 
حکیمی افزود: این آموزه‌های قرآن درباره محبت است. درباره آموزه‌های اهل بیت (ع) نیز کافی است نگاهی به زندگانی ائمه اطهار (ع) افکنده شود. وقتی امامان معصوم(ع) موضوع معاشرت و رفتار با انسان‌ها را مطرح می‌کنند، کلامشان سراسر عشق و محبت است. امامان شیعه در واقع گل‌های خوشبوی محبت هستند و ما باید در قصه‌ها، حکایات، داستان‌ها و رمان‌های خود بوی عطر‌آگین اهل بیت(ع) را در فضا آکنده کنیم.

حکیمی با بیان این‌که تمامی پیامبران الهی پیام‌آور محبت بوده‌اند، گفت: خداوند در قرآن کریم درباره حضرت عیسی (ع) می‌فرماید که «به عیسی (ع) انجیل را دادیم و در دل کسانی که از وی پیروی کردند رأفت و مهربان قرار دادیم.»
 
مولف «مبانی ادبیات کودک و نوجوان: ویژه ادبیات دینی» افزود:‌ وقتی سخن از تورات و انجیل به میان می‌آوریم، مقصودمان تورات و انجیلی که اکنون در دست یهودیان و مسیحیان قرار دارد، نیست. ما عقیده داریم که «کتاب مقدس» کنونی وحی الهی نیست و در واقع تورات و انجیل تحریف شده‌اند. در عهد قدیم (تورات کنونی) در برخی از جملات آن اعمالی خشونت‌آمیز به برخی از پیامبران مانند حضرت موسی (ع) نسبت داده شده که از رفتار واقعی آن پیامبر بزرگ بسیار دور است. 

وی درباره برخی از کشیشان که در مقالاتشان قرآن را کتاب خشونت نامیده‌اند! گفت: نظر آن‌ها بیشتر برگرفته از نوشته‌های تکفیری‌ها و سلفی‌ها است که متأسفانه اعمالی را انجام می‌دهند و خود را هم مسلمانان می‌دانند. خشونت‌آمیز دانستن کتاب قرآن کریم توهینی بزرگ به این کتاب مقدس است. 
واقعیت این است که جهالت و نداشتن شناخت باعث می‌شود تا چنین افرادی به اظهارنظر اشتباه درباره قرآن کریم بپردازند. البته در بسیاری از موارد هم نیت شومی پشت چنین اهانت‌هایی قرار دارد.