داناي‌علمي به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: طنز شيوه بيان ادبي است كه عيب‌هاي اجتماعي و فردي افراد را مورد نقد قرار مي‌دهد. طنز ابتدا و انتهاي زبان است آنگاه كه گفتار و كلام از گفتن باز مي‌ماند طنز مي‌تواند آگاهي دهنده باشد؛ طنزنويسان بايد براي نوشتن مراحل مطالعاتي را طي كنند و فقط داشتن ذوق كافي نيست.

وي در ادامه درباره تجربيات نوشتاري خود و نوشتن كتاب «طنز داستان موسيقايي» گفت: تجربيات نوشتاري خودم و مطالعاتي كه در زمينه مردم‌شناسي و تاريخ موسيقي داشته‌ام و آثاري كه درباره تاريخ مازندران و گيلان و آداب و رسوم اين مناطق و ترانه‌هاي روستايي نوشته‌ام موجب شد به تاريخ موسيقي در قالب‌هاي ديگر توجه كنم.

داناي‌علمي افزود: هر موسيقي مسايل پشت پرده‌اي دارد كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. طي مقالاتي كه درباره طنز موسيقي همراه با مسايل تاريخي در ماهنامه مقام موسيقايي مي‌نوشتم از طرف مديريت مركز موسيقي حوزه هنري به من پيشنهاد شد در تحقيقاتي گسترده‌تر يافته‌هاي خود را در قالب كتاب به مخاطبان عرضه دارم.

وي گفت: كتاب «طنز داستان موسيقايي» با نوشتاري درباره واژه طنز و موسيقي آغاز مي‌شود و در ادامه تعاريفي كه در لغات‌نامه‌ها آمده ارايه شده. بخش عمده كتاب شامل 11 طنز داستاني موسيقايي است.

داناي‌علمي هدفش را از نوشتن اين كتاب بيان كردن مسايل تاريخي و موسيقي فرهنگ عامه در قالب طنز موسيقايي و استفاده از كتاب‌هاي قديمي دانست و افزود: اين كتاب از سوي انتشارات سوره مهر در بيست و سومين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران عرضه مي‌شود.