به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، فيلم «تحصيلات» بر اساس كتاب خاطرات «لين باربر» ساخته شده و لون شرفيگ آن را كارگرداني كرده است.
داستان اين فيلم درباره دختر نوجواني است كه به شدت در تلاش است كه بتواند با پايان دوره دبيرستان، تحصيلات خود را در آكسفورد آغاز كند؛ ولي آشنايي با مردي شياد، روند زندگي وي را تغيير داده و از ادامه روند عادي خود خارج ميسازد. سرانجام چهره واقعي مرد كه از وي خواستگاري نيز كرده روشن ميشود. اين مرد ازدواج كرده و شغلش دزدي عتيقه از خانه مردم است.
در اين فيلم بازيگراني چون «كري موليگان»، «اوليويا ويليامز» و «آلفرد مولينا» در نقشهاي اصلي به ايفاي نقش پرداختهاند.
كتاب
كتاب خاطرات «لين بابر» در سال ۲۰۰۹ در آمريكا منتشر شد. اين كتاب اثري اتوبيوگرافیک است كه بر اساس خاطرات وي نوشته شده است. اما اين كتاب ريشه در مقالهاي دارد كه باربر پيش از آن در نشريه «گرانتا» منتشر كرده بود.
كتاب با رويكردي انتقادي به شيوه زندگي فارغالتحصيلان دانشگاههاي انگلستان ميپردازد و اينكه بيشتر آنها دچار روزمرگي ميشوند و به جاي قدم زدن خلاقانه در هوايي تازه، در عنوانهایی چون استاد، مدير مدرسه، دانشمند و معلم، زندگياي عاري از هيجان را پشت سر ميگذرانند.
نويسنده نشان ميدهد كه ميتوان در دانشگاهي با شرايط قراردادي منظم و با قوانيني خشك نيز زندگي كرد و براي رهايي از روزمرگي، رها كردن تحصيلات تنها راه نجات نيست.
نويسنده
لين باربر روزنامهنگار ۶۵ سالهاي است كه سالها براي رسانههايي چون : «ساندي تايمز»، «ديلي تلگراف»، «ونيتي فير» و «پنتهاوس» قلم زده است.
اين تنها اقتباس سينما بر اساس يكي از آثار باربر به شمار ميآيد.
فيلم
نكتهاي كه درباره اقتباس اين اثر وجود دارد اين است كه در قرارداد فروش حق اقتباس اين اثر قيد شده بود كه نويسنده اصلي داستان اين حق را دارد تا درباره هر بخش از فيلمنامه نظر بدهد.
در پايان، باربر از اكثر قسمتها رضايت داشت؛ اما در يكي از اين موراد نام يكي از شخصيتها از سيمون به ديويد تغيير يافته بود كه كمي او را دلخور كرد.
فيلم در فروش گيشه البته نتوانست موفقيت خيره كنندهاي را كسب كند ؛ اما در جوايز بفتا در فهرست اوليه در هفده رشته نامزد شده بود كه در نهایت و در مرحله اعطای جوایز، با بيمهري داوران بفتا (اسكار انگليسي) رو به رو شد.
فيلم به روايتي خطي از داستان باربر ميپردازد و با تمركز بر روند دور شدن شخصيت اصلي داستان از درس و مدرسه، جذابيتهاي روشنفكری بيقيدي كه وي را از مسيرش دور ساخته، نمايش میدهد.
هر چند كه فيلمنامه در برخي اوقات ريتمي كند و آهسته پيدا ميكند، اما در واقع خود زندگينامه نوشت باربر، بسيار ملالآورتر از فيلمي است كه با وجود حضور بازيگران، موسيقي، طراحي صحنه و روايت نوستالژيوار از آرزوي دختر جوان از پاريس، باز هم ملودي آرامي از يك زندگی را به نمایش میگذارد.
فيلم در برخي صحنهها، روايتی متاثر از شيوه ژورناليستي نويسنده اصلي را پيدا ميكند و مخاطب به راحتي در مييابد كه اين اثر روايتي دراماتيك و نمايشي نداشته و بيشتر روايت روزهایی از زندگي شخصيت اصلي است كه بسان پازلي منظم قوام مييابد.
دوشنبه ۲ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۵:۰۰
نظر شما