به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، حامد عسکری در نشست رونمایی از دو کتاب «حانیه» و «خاکستر گنجشک‌ها» در پاتوق کتاب قم وابسته به انتشارات معارف، گفت: اینکه برخی از بخش‌های کتاب «حانیه» عنوان ندارد و برخی تحت عنوان نامه نوشته شده این است که ایجاد سئوال کنم و سرگشتگی یحیی را نشان بدهم. قصد من این بود که یک فاصله‌گذاری انجام شود فصل معراج تداعی تصنیف معروف «امشب در سر شوری دارم» شود و آن شب را یک بازآفرینی معنایی کنم. این اتفاق باعث می‌شود گوش مخاطب زنگ بخورد.
وی ادامه داد: این نامه‌ها تحت عنوان یک دفترچه است که در کتاب به صورت یک واگویه با خود شخص رقم می‌خورد.
نویسنده کتاب «حانیه» تصریح کرد: تنهایی هشتگ عجیبی در زندگی آدم است. عباس کیارستمی می‌گوید انسان وقتی تنهاست، انسان‌تر است. نعمت عجیبی است به شرط آنکه فعال باشد و نه منفعل و خروجی به دست بدهد. از تنهایی بشر معاصر غزل فارسی در می‌آید.
وی ادامه داد: من معتقدم غزل فارسی مدیون تنهایی مرد ایرانی و حجاب زن ایرانی است و تخیل و تصور خروجی به نام غزل فارسی دست داده است.
این نویسنده تصریح کرد: سال‌هایی که زلزله اتفاق افتاد من دو سال در چادر، دو سال در کانکس و دو سال در اردوگاه بودم و در مجموع ۶ سال اینگونه زیست را تجربه کردم. اردوگاه مثل دو زمین فوتبال چمن است که یک گوشه آن سرویس بهداشتی باشد و تو در اوج سرمای زمستان از خواب بیدار می‌شوی و می‌خواهی بروی وضو بگیری، سخت است و هیچ رسانه‌ای نمی‌تواند به آن بپردازد.
وی با اشاره به کتاب «خاکستر گنجشک‌ها» گفت: شبی که اتفاق ۷ اکتبر افتاد من به میدان فلسطین رفتم. ساعت یک و نیم شب بود به خانمم زنگ زدم که می‌خواهم به دفترم بروم و برای فلسطین بنویسم. چهار شب خانه نرفتم و این کتاب متولد شد فقط برای اینکه بگویم در فردای قیامت در عصری که پنجه‌هایم جان داشت و عقلم ذره‌ای کار می‌کرد، من این اثر را مرتکب شدم تا بتوانم قیامت چشم در چشم بچه‌های غزه نگاه کنم و خجالت نکشم.
«حانیه» یک روایت دینی است
احمد بطحایی نویسنده و فعال فرهنگی، گفت: اگر متوجه آغاز و پایان کتاب شوید اینگونه نیست که آن را نخوانید. کتاب یک گونه ماجراجویی نیست که مخاطب با خود بگوید ماجرا را فهمیدم و دیگر نیازی به خواندن کتاب نیست.
وی ادامه داد: داستان سراسر داستان سرگشتگی است. داستان یک دیالوگ بین افراد این کتاب است و عنوان کتاب رهزن است.
این نویسنده تصریح کرد: ما داستان و واگویه‌های یحیی را می‌خوانیم و با خود گفت‌وگو می‌کنیم. سئوال‌هایی برای خودش دارد که انگار کسی را ندارد که به آنها گوش دهد لذا با محبوبش گفت‌وگو می‌کند و به او نامه می‌نویسد.
بطحایی اضافه کرد: ما در این کتاب با روایت دینی مواجهیم. داستان دینی داستانی است که در آن یک شخصیت یا حادثه یا موقعیت دینی یا یک مضمون دینی در قالب کنش واکنش بیان شود.
پرسش یکی از وجوه بنیادی انسان است
یونس عزیزی نویسنده و منتقد ادبی نیز در این نشست اظهار داشت: پرسش یکی از وجوه بنیادی انسان است. شک و تردید انسان به روندی که طی می‌کند به مثابه یک ارزش است و ما این موضوع را در کتاب «حانیه» می‌بینیم.
وی ادامه داد: راوی در مورد خیلی از مسائل سئوال دارد و به دنبال کشف پاسخ است و ما احساس می‌کنیم مخاطب این سئوال‌ها تنها حانیه نیست و من هم مخاطب همین پرسش‌ها هستم. این خیلی خوب است که انسان پرسش و سئوال داشته باشد و به مسائل بنیادین بیاندیشد.
عزیزی اضافه کرد: پرداختن به سئوال‌ها و نقدهایی که نویسنده مطرح می‌کند و تلاش برای پاسخ به آنها یکی از محورهای کتاب است. سئوال‌هایی از قبیل زن چیست، نگاه به جنسیت و تاریخ مذکر چگونه است و از طرفی به عرب جاهلی نسبت به جایگاه زن اشاره می‌کند و حتی نقدی به غرب وارد می‌کند و از این رهگذراز هویت شرقی دفاع می‌کند.
این نویسنده تصریح کرد: کتاب در واقع به مسئله کنش‌های اجتماعی زن می‌پردازد که زن در جامعه چگونه به کنش اجتماعی بپردازد.
نویسنده رمان «چپ‌دست‌ها» افزود: نویسنده برای پاسخ به این سئوال‌ها یک نمونه و مثال از تاریخ پیش روی مخاطب قرار می‌دهد و آن کنش اجتماعی فاطمه زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر و دفاع از امیرالمومنین (ع) است. این ارجاعات تاریخی که در روایت شکل می‌گیرد، نقطه قوت کتاب است.
عزیزی عنوان کرد: کتاب از طنز ظریفی هم برخوردار است که باعث تلطیف کل مجموعه می‌شود. این روایت دینی که آقای بطحایی به آن اشاره کرد با ارجاعات تاریخی عمیق می‌شود و با طنزهای ظریف متن را لطیف می‌کند.
این فعال حوزه کتاب یادآور شد: کتاب «حانیه» از قلب نیویورک به دل تاریخ نقد می‌زند و به مدینه می‌رود. البته این مطالب را در کتاب‌های تاریخی هم می‌توان خواند اما به نظرم در این زمانه ما به اینگونه روایت‌های صمیمی و معاصر نیاز داریم و این نافی کار مورخ نیست.
نظر شما