بیژن نوباوه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، درباره جریان بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه بیان کرد: لایحه برنامه هفتم توسعه با حساسیت بیشتر و هدف‌گذاری‌های جدید‌تری در مجلس شورای اسلامی درحال بررسی است. مطالعه میزان تحقق برنامه‌های پیشین، نشان می‌دهد بسیاری از لوایح و بند‌های الحاقی، هیچ‌وقت جنبه عملیاتی به خود نمی‌گرفت و شاید پاسخگوی نیاز کشور نبود؛ بنابراین رویکرد نمایندگان مجلس در بررسی بند‌های لایحه هفتم توسعه، به‌ویژه بند‌های فرهنگی، نگاه نقطه‌زن است.
 
وی در طرح مصادیق رویکرد نمایندگان مجلس در بررسی لایحه هفتم توسعه افزود: به‌عنوان مثال به این پرسش توجه داریم که مشکلات کشور در امر تبلیغات، تربیت، رسانه‌ها، کتاب و کتابخوانی چیست؟ به‌‌عبارت دیگر دقیقا به مشکل توجه شده است. از‌‌جمله این مشکلات، اینترنت برای کودک و نوجوان است؛ اینترنتی که برای این گروه سنی پاک نیست، همچنین بازی‌های رایانه‌ای خارجی و کارتن‌های صدا و سیما که عمدتا ایرانی نیست.
 
نائب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: برای برون‌رفت از مشکلات فرهنگی به برنامه‌ نیاز داریم؛ برنامه‌ای که حداقل برای 5 سال تدوین می‌شود؛ باید مشکلات پیش‌رو را ببنیم.  احکام جدی و سختگیرانه‌ای در قالب برنامه‌ هفتم توسعه در نظر گرفته شده است. عملیاتی شدن این احکام می‌تواند نیاز‌های فرهنگی را تا 70 درصد، کاهش دهد و زمینه‌ساز اعتلای کشور شود. امید‌وارم رویکرد نقطه‌زنی که نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بررسی لایحه در نظر دارند، یک رویکرد واقعی باشد. تلاش کردیم به‌خوبی، هدف‌های امروز و فردای خودمان را ببینیم.   
   
نوباوه درباره توجه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به مساله کتاب و کتابخوانی در لایحه برنامه هفتم توسعه با هدف جبران کاستی‌ها گفت: تصور می‌کنیم مساله کتاب با تخصیص اعتبار حل می‌شود؛ در‌حالی‌که در مساله فرهنگ‌سازی و توسعه فرهنگ کتابخوانی مشکل داریم. برای توسعه این فرهنگ از ابزار نوین استفاده نمی‌کنیم؛ درباره اینکه چه راهکاری در پیش بگیریم تا کودک به کتاب علاقه‌مند شود. در بحث کتابخانه‌های عمومی مشکل اساسی داریم، برای حل این مساله، در برنامه هفتم توسعه، ایجاد فضای کتابخوانی در پارک‌های علمی فناوری، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دیده شده است؛ همچنین در جریان بررسی لایحه هفتم توسعه یکی از تکالیف شهرداری را افزایش کتابخانه‌های عمومی قرار دادیم.
 
عضو کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه، افزایش شمارگان کتاب را نشانه صرفِ افزایش میل جامعه به کتاب ندانست و گفت: شاید کتاب‌های زیادی خریداری می‌شود، اما لزوما خوانده نمی‌شود! بنابراین تلاش کردیم روش‌های نوینی به‌ویژه برای کودکان در جریان بررسی لایحه هفتم توسعه طراحی کنیم. اگر روش‌های ترویج کتابخوانی‌ در آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان وجود نداشته باشد، صرفا با افزایش بودجه نمی‌توان کتابخوان تربیت کرد؛ در جامعه کتابخوان کم داریم.
   
نوباوه درباره میزان تحقق روش‌های پیشنهادی نمایندگان برای توسعه کتابخوانی در قالب قانون برنامه هفتم توسعه بیان کرد: در طراحی احکام مرتبط با کتاب در لایحه هفتم توسعه، ایجاد نیاز به مطالعه را هدف قرار دادیم. می‌دانیم هیچ‌گاه برای غذا خودرن و حتی تماشای تلویزیون تبلیغ نمی‌کنیم اما چرا برای کتابخوانی، تبلیغ می‌کنیم؟ روش‌های ایجاد و تقویت باور درباره اهمیت مطالعه هنری و علمی است. برای توسعه کتابخوانی به‌ویژه در جامعه کودک و نوجوان باید به راهکار‌هایی توجه کنیم که این گروه‌های سنی به کتابخوانی علاقه‌مند شوند. در کشور‌های غربی یکی راه‌های ترویج کتابخوانی که شاید به مطالعه 50 عنوان کتاب در یک سال تحصیلی منجر شود، برنامه کلاسی برای توضیح دانش‌آموزان درباره مطالعه کتاب است.