خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یزد، سیدضیا میررحیمی: دستگاه قضا نه تنها در بحث محکومیت جرایم نقش دارد بلکه در پیشگیری نیز باید نقشی فعال داشته است.

نقش اجرای حکم و محکومیت در جامعه به نحوی در حال انجام است و دستگاه قضا با همکاری دستگاه‌های امنیتی در راستای ایجاد امنیت در جامعه نقش‌های مختلفی را ایفا کرده و به نوعی فعال عمل می‌کنند.

اما در این راستا پیشگیری امری غیر قابل انکار است که دستگاه قضا در کنار وظایف ذاتی خود باید به آن توجه کند و اگر این وظیفه در جامعه کمرنگ باشد شاهد افزایش روزافزون جرائم می‌شویم.

همیشه در ضرب المثل‌ها شنیده‌ایم که « پیشگیری بهتر از درمان است»، اما این ضرب المثل را تنها نمی‌توان به بیماری‌های جسمی تعمیم داد بلکه بیماری‌های روانی نیز نیازمند توجه هستند تا با پیشگیری به امراض فراگیر تبدیل نشوند.

دستگاه قضا و بخش‌های پیشگیری دادگستری‌ها بایستی در این زمینه نقش فعالی داشته باشند و بر اساس آمار‌ها و اطلاعاتی که در اختیار دارند برنامه‌ریزی مناسبی در این جهت داشته باشند.

دادگستری یزد نیز به عنوان یکی از بخش‌هایی است که در دستگاه قضایی کشور نقش خود را ایفا می‌کند و ورود‌هایی نیز در امر پیشگیری داشته اما این نقش  باید به نوعی پررنگ‌تر شود و باید  دستگاه‌های فرهنگی را در زمینه آسیب‌شناسی جرائم و معرفی آن‌ها به جامعه به کار گیرد.

اگرچه به تازگی شاهد ایجاد سرود و تئاتر و نگارش کتاب در دستگاه قضا هستیم اما با توجه به تنوع موضوعی جرائم باید اقدامات بیشتری در این حوزه صورت گیرد.

ما در بخش‌های مختلف از جمله آغاز و منشأ بسیاری از جرائم می‌توانیم به بازسازی آن‌ها بپردازیم ولی نیازمندی آن حضور نویسندگان و پژوهشگران چیره دست است تا بتوانند از ابتدای با موشکافی بسیاری از وقایع در راستای ثبت آن‌ها گام بردارند.

اگرجرائم از ابتدا تا شکل‌گیری آن ثبت شود شاید پس از مدتی بتوان برای آن‌ها برنامه‌ریزی کرد و در جهت پیشگیری از این جرائم گام برداشت.

اگرچه دادگستری یزد در دو اقدام اخیر خود به ثبت خاطرات قضا و همچنین برخی از رای‌های دادگاه‌ها پرداخته است اما این حضور نویسندگان به مراتب بیش از گذشتگان در دستگاه قضا حس می‌شود.

اگرچه شاید یک نویسنده نتواند درک درستی از ابتدا تا انتهای جرائم داشته باشد اما همین ثبت می‌تواند به پژوهشگران کمک کند تا شناسایی‌های خود را انجام دهند.

ما در استان یزد تعداد قابل توجهی از نویسندگان کشوری و استانی را داریم اما آیا دستگاه‌ها توانسته با آن‌ها ارتباط برقرار کند و جز یک یا دو کتابی که به نگارش در آورده در زمینه پیشگیری از جرایم گام بردارد؟

اگر امروز به بحث پیشگیری توجه نکنیم شاید در آینده نزدیک به مراتب هزینه‌های سنگینی را در ازای عدم توجه به پیشگیری بایستی پرداخت کنیم و شاید قابل جبران هم نباشد.

چندین گروه تئاتر، سرود، نویسندگان مختلف استانی، هنرمندان حوزه‌های مختلف از جمله ظرفیت‌هایی هستند که متأسفانه در زمینه پیشگیری از جرائم کمتر به آن‌ها توجه شده است در حالی که هر کدام از آن‌ها می‌تواند نقش به سزایی در امر پیشگیری داشته باشند و از آن‌ها غافل شده‌ایم.

در جامعه امروز همگی بر این امر معترف هستند که ابزار هنر بهترین راه انتقال مفاهیم است و اگر از این ابزار استفاده نکنیم شاید به مراتب ضرر‌های بیشتری را بایستی متحمل شویم.

اگرچه ورود دستگاه قضا را در امر‌های پیشگیرانه را شاهد بوده‌ایم اما باید اقدامات پیشگیرانه با پیوست‌های اقدامات فرهنگی موثر همراه باشد.