به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در خراسان‌رضوی، شعر دورانِ انقلاب همواره بلندگوی افکار، زبان یک امت و انعکاسی از شرح‌حال آن عصر و فصل بوده  که سندی معتبر از مبارزات جامعه‌ معترض و تاریخی منظوم از انقلاب اسلامی بوده است. در این شعرِ مردمی، شاعر فرزندِ زمانه‌ خود است چرا که با رنج مردم رنج کشیده و با شادی مردم شاد می‌شود و لذا از متن جامعه بلند شده تا تصویری حقیقی از شهدا، امام و جنگ را در بسترحوادث انقلاب‌اسلامی که تحولی بنیادی و واقعه‌ای بزرگ بود را منتقل کند.
 
شعر انقلاب در قالب‌های غزل، مثنوی، قطعه، رباعی،قصیده، شعر نو و.. به زیور طبع آراسته شده و مهم‌ترین مضامین آن دعوت به بیداری، مبارزه با طبقه روشنفکر غرب‌زده، انتظارموعود و پیوند حماسه و عرفان است. به مناسبت ایام‌الله دهه فجر، با دکتر هادی منوری شاعر، نویسنده و پژوهشگر مشهدی به گفتگو نشستیم.

او که متولد سال 1344 است در کارنامه‌ی کاری خود دبیری جشنواره‌های مختلفی از قبیل: جشنواره بین المللی شعر فجر (2 دوره)، جشنواره بین المللی انتخاب کتاب سال رضوی (4 دوره)، جشنواره شعر رضوی (4 دوره)، جشنواره شعر دفاع مقدس (3 دوره)، جشنواره های فاطمی، علوی، علمدار و ... را بر عهده داشته است. منوری نزدیک به 20 اثر چاپی نظیرِکوچه‌های بی‌تقویم، اولین فصل زمین، پاره خطی تا ماه، دوباره شیعه شدم (سفرنامه)، امام چه مهربونه، کوچه های علمدار و...را تاکنون روانه‌ بازار کرده است.
 
ریاست شورای شعر اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی خراسان، عضو شورای شعر و موسیقی صدا وسیما، مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه و سردبیری نشریه مرهم، مشاور فرهنگی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی هم از سایر مسئولیت‌های وی به شمار می‌رود.
 
هادی منوری معتقد است که انقلاب با «شعر» آغاز شد، صدای انقلاب با «شعار» به تمام جهانیان رسید و شاعران از صف‌شکنان انقلاب بودند که در خط‌‌مقدم انقلاب ایفای نقش کردند و در تمامی مراحل انقلاب‌اسلامی همراه مردم ماندند.
 
منوری شاعران را اولین هنرمندانی  می‌داند که وارد جریان انقلاب شدند و ادامه می‌دهد: هیچ‌کدام از هنرمندان با سرعت شاعران با انقلاب همراه نشدند. شعر انقلاب در خراسان به مراتب پررنگ‌تر از دیگر شهرها بود زیرا خراسان از دیر باز مهد علم، شعر و ادب بوده و خواستگاهِ قوی‌ترین جریانات شعری. اغلب افرادی که اولین سروده‌های انقلابی را سرودند، نظیرِ استادحمید سبزواری، قدسی مشهدی و صاحب‌کار متولدِ خاک گهرخیز خراسان هستند.
 
این شاعر انقلاب‌اسلامی را انقلابی فرهنگی دانسته و بیان می‌کند: شعر نقشِ بزرگی را در این راستا به دوش کشید و شاعران هم در طول انقلاب اسلامی با تمامِ فراز و فرودهای انقلاب همراه بودند و تاکنون نیز این بار بر دوشِ آنان قراردارد.
 
این شاعر و پژوهشگر در خصوص میزان پیشرفت شعر انقلاب در سالهای اخیر تصریح می‌کند : شعر انقلاب در ابتدای کار رشد بسیار خوبی داشت زیرا ما توانستیم با وارد کردنِ کلمات جدید به فضای شعری، اصلاح بعضی از قالب‌ها، استفاده‌ بیشتر از برخی قالبها که کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفت و همچنین با تلفیق غزل و حماسه، پیشرفت‌های خوبی را حاصل کنیم و در نهایت توانستیم خالق فضاهای ارزنده و بدیع در شعر انقلاب باشیم که هرکدام از این فضاها توانست شاعران زیادی را متوجه خود کند.
 
او با اشاره به جنگ افزود: در دورانِ جنگ تحمیلی هم توانستیم پیشرفت خوبی در حوزه‌ شعر انقلابی داشته باشیم که پس‌از جنگ تحت عنوان «شعر دفاع مقدس» وارد میدان شد و در سنگرها همراه رزمندگان‌مان بود و نگذاشت یک وجب از خاک ایران عزیزمان دست بیگانه بیفتد.