به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، آیت‏الله سیدعلی حسینی مرعشی معروف به «سید الاطبّاء» حدود سال 1176 هجری شمسی ( 1212 هجری قمری) در تبریز به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح حوزوی راهی نجف اشرف شد و در محضر استادانی مانند شیخ مرتضی انصاری و شیخ محمدحسن نجفی مولف کتاب «جواهر» به مدارج والای علمی دست یافت.

وی پس از سال‏ها اقامت در نجف و کسب اجازه اجتهاد به تبریز بازگشت و پس از مدتی برای تحصیل علم طب، رهسپار اصفهان شد. وی به مدت 15 سال در اصفهان به تكمیل مباحث علمی و عملی طب همت گماشت و در این رشته نیز تبحر پیدا كرد.

آیت‌الله مرعشی مدتی نیز در حلقه درس حاج ملاهادی سبزواری حضور پیداکرد و طبیعیات، الهیات و دیگر فنون فلسفه را تكمیل كرد. وی سپس به تبریز بازگشت و به معالجه و طبابت مشغول شد. از این مجتهد و طبیب، آثار متعددی برجای مانده كه تاریخ تبریز، تعیین قبله، حاشیه جواهر الكلام، حاشیه شرح منظومه سبزواری و شرح دعای سمات از آن جمله‏اند.

این عالم ربانی سرانجام پنجم دیماه 1277 هجری شمسی برابر با دوازدهم شعبان 1316 هجری قمری در یكصد و یكسالگی دارفانی را وداع گفت و پس از انتقال جنازه به نجف اشرف، در مقبره خانوادگی در وادی‏السلام به خاك سپرده شد. این فقیه اصولی و رجالی كبیر، آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، نواده آیت الله سیدعلی مرعشی است.

دعوت به حق با زبان و قلم

آیت‌الله شیخ محمدباقر آقانجفی اصفهانی در سال 1234 هجری قمری متولد شد و پس از تحصیل در رشته‏های مختلف علوم دینی در اصفهان، برای تكمیل تحصیلات به نجف رفت. آقا نجفی پس از بازگشت از نجف، در اصفهان ساكن شد و به تعلیم و تربیت شاگردان و نگارش كتاب پرداخت.

وی دارای نفوذ فراوان اجتماعی بود، به امر به معروف و نهی از منكر و اجرای حدود الهی اهمیت زیادی می‏داد و با منحرفان مقابله می‏كرد. به همین دلیل، آقانجفی در میان مردم از محبوبیت بسیار برخوردار بود. «لَبُّ الفقه» و «لُبُّ الاصول» از جمله كتاب‏های تالیفی وی محسوب می‌شوند.

این عالم مردمی سرانجام سال 1301 هجری قمری دارفانی را وداع گفت.