به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کریم‌پور درباره وضعیت بازار تابستانی داستان و رمان ديدگاه‌هاي متفاوت‌تری نسبت به سایر نویسندگانی که تا به امروز نظرهايشان را در این سلسله گفت و گو شنیدم، داشت، به باور نویسنده «باغ مارشال»، داستان ایرانی از دیر باز با قصه‌های واقعی درباره زندگی مردم گره خورده است و بدون داستان زندگی انسان ایرانی بی‌معناست. 

وی که علاقه رمان خوانان و داستان‌خوانان را به فصلی خاص منحصر نمی‌داند، از پیشینه قوی قصه‌گویی در ایران سخن گفت. کریم‌پور، داستان‌های ایرانی را از دیرباز سرشار از زندگی می‌داند و معتقد است که داستان‌های غربی در فضایی تخیلی و نشدنی و بیگانه با اصالت اتفاق می‌افتند. 

کریم‌پور که از نبود اطلاع‌رسانی درباره کتاب گله‌مند بود، گفت: رمان خواندن تابستان و زمستان ندارد و من این مساله را براساس تجربیات خودم نسبت به ارتباط با خوانندگان همیشگی کتاب‌هایم می‌گویم. مخاطبان داستان‌های من در همه فصل‌ها انتشار کتاب‌ها را دنبال می‌کنند.  

وی افزود: متاسفانه در ایران برای همه چیز تبلیغ می‌شود، الا کتاب. در اروپا برای انتشار یک کتاب از چند ماه قبل تبلیغات دارند و همه خصوصیات آن را در مراکز مختلف برای مردم اعلام می‌کنند، ولی در کشور ما مردم حتی از انتشار کتاب مطلع نمی‌شوند، چه برسد به این‌که بخواهند از آن استقبال کنند. این در حالی است که در رسانه‌ای مانند تلویزیون می‌توان تبلیغ خوبی حتی برای چند ثانیه در یک هفته ارایه کرد  یا برای کتاب برنامه‌ریزی‌های جدی‌تری را تدارک دید که مردم تا این حد از کتاب دور نباشند و آن را بی‌اهمیت تلقی نکنند.

این داستان‌نویس با بیان این‌که قصه‌پردازی ماهیت اصلی فرهنگی ماست، گفت: ما ایرانی‌ها با داستان زندگی کرده و بزرگ شده‌ایم؛ فرزندانمان با داستان و قصه خوابیده‌اند و ازدواج‌ها و طلاق‌ها  و عشق‌ها با داستان‌ها و قصه‌ها شکل گرفته‌اند. قصه‌های ما ایرانی‌ها بوی زندگی می‌دهند و حیف است که هموطنانمان را از این ودیعه با ارزش محروم کنیم.

نویسنده «بهانه‌ای برای ماندن» تصریح کرد: دوستانه و پدرانه سخن گفتن با مردم تاثیرات شگفت‌آوری دارد و تبلیغات و اطلاع‌رسانی یکی از همان راهكاری دوستانه است. ما باید کاری کنیم که نویسنده، کتابفروش و ناشر به کار پراهمیتی که انجام می‌دهند، ‌قوت قلب بگیرند و آثار بیشتر و بهتری برای مردمشان ارایه کنند. آثاری که به چاپ می‌رسند، باید ‌تبلیع شوند. مردم نیاز دارند که از داستان‌های روزگار و احوال خود باخبر باشند.‌

کریم‌پور در پایان گفت: واضح است که اغلب این داستان‌ها خواندنی‌اند، ‌ولی ما در غرب داستان‌ها را طور دیگری می‌یابیم. اغلب فضاهای داستان غربی، تخیلی است و با پیچ ‌و خم‌های زندگی ناآشناست .قهرمان داستان غربی با مسایلی مانند عشق و مناسبات ملموس و عمیق انسانی بیگانه است و اگر هم وابستگی به این مسایل داشته باشد،‌ با دلبستگی قهرمان و انسان ایرانی به زندگی و  پیچیدگی‌های آن بسیار متفاوت است.