به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)  این شماره سه‌نقطه شامل «سرسرای اهل قلم»، «تهرانشهر»، «پرونده»، «نیمخط»، «گنجینه‌المنظومات» و درباره طنز است.
 
در بخش «سرسرای اهل قلم» یادداشت‌هایی چون «آه، اختلاسیانوس عزیز» به قلم یوسفعلی ‌میرشکاک، «استدلال علیرضا و بیانیه ‌پرسپولیس» به قلم سیداکبر موسوی، «یک پیشنهاد وسوسه‌انگیز ‌و دو خبرنگار آسمان‌جل» به قلم محمدحسین جعفریان، «سرخ‌پوستی که می‌خواست کاخ‌سفید را بگیرد» نوشته رضا دباغی به چشم می‌خورد. 

در بخش «تهرانشهر» یادداشت‌هایی از علی‌اکبر قاضی‌زاده، فریدون صدیقی، مریم حسن‌نژاد، سعید مروتی و طیبه دالایی با موضوع تهران و خاطراتشان از تهران ثبت شده است.

در بخش پرونده ویژه با موضوع کرونا و با عنوان «چگونه آموختم نگران نباشم و با کرونا کنار بیایم»  نوشته‌هایی چون «به‌نام خداوند ‌افسردگی» نوشته کورش علیانی، «عشق سال‌های ‌کرونا» نوشته امیر عضد، «آنها که ماهان داشتند شدند، آنها که نداشتند هم شدند» به قلم محمود فرجامی، «کباب قناری بر آتش سوسن‌ و یاس» نوشته مریم حسن‌نژاد، «بوس، بغل، بنفشه، کووید چقدر[...]» به قلم سیدمحمد صاحبی، به شما می‌گویند که چگونه می‌شود با کرونا کنار آمد و حتی رفیق شد.

بخش «نیمخط» سه‌نقطه سیزدهم که بخش کمی تا قسمتی جدی مجله نیز هست، شامل گفت‌وگوهایی است با افرادی که در روزهای کرونایی، آرامش و سلامت خود را وقف آرامش و سلامت مردم و بیماران کردند. محمدرضا صالحی، حمیدرضا قادری،جواد یزدان‌پناه و منیژه صفری، از جامعه پزشکان و پرستاران و فاطمه رایگانی، فاطمه ثناخواه و محسن سپاسی از فعالان جهادی، از کسانی هستند که در نیمخط سه‌نقطه سیزدهم، ماجرای آن روزها را روایت کرده‌اند.

همچنین در این نسخه گزیده‌ای از کرونا سروده‌ها آمده است. 

یوسفعلی میرشکاک در بخشی از یادداشتش نوشته است:
اختلاسیانوس: نه دایناسوس گرامی، ظاهر را درست گفتی، اما در باب باطن به خطا رفتی. تمام کارهای ما از هر حیث باید به قصد خدمت به خلق و تقرب به خالق باشد. ما باید هماره چنان باشیم که گویی در پی هیچ منصبی نیستیم، مگر برای پیشبرد امور دایناسورهای محورم و مستضعف در دنیا و رستگاری و سعادت ابدی آنها در آخرت. ما به برادران مؤمن و مسلمان خود اقتدار می‌کنیم و تا هنگامی که تأیید صلاحیت نشده‌ایم اهل قناعت بوده و به زیرمیزی و رومیزی التفات نکرده و یک راست بسوی مقصد اقی پیش می‌رویم.
دینانوس: آیا درست دریافته‌ام که مقصد اقصی فراتر از چند و چندین هزار میلیارد است؟
اختلاسیانوس: آفرین بر تو باد داینانوس. چنین است. زیرا بزرگان پیش از ما که اکنون از دست رفته و در خاک خفته‌اند هرگز ناخنک نمی‌زدند، بل به مصداق «الصبر مفتاح الفرج» دندان صبر بر جگر لک زده از طمع می‌نهادند تا آن‌گاه که خرشان از پل بگذرد سپس به یغمای یک باره روی می‌آوردند.
داینانوسن: سرورم، در تاریخ آمده است که اندکی پیش از برافتادن نسل بنی‌آدم در یکی از سرزمین‌ها اوضاع چنان شیرتوشیر بوده که هرکس هرقدر به چنگ می‌آورده اختلاس می‌کرده و می‌گریخته است.
اختلاسیانوس: چنان که گفتی در آن هنگام اوضاع شیرتوشیر بوده و بزرگان مؤمن وطن‌پرست ناگزیر بوده‌اند چنین کنند. زیرا کرونا در کمین آنان بوده و بیم داشته‌اند چیزی ته کسیه بماند و به توده‌های محروم که غالباً از مشرکین و کفار بوده‌اند برسد.
داینانوس: دور باد از ما دایناسورها به هزاران قرن، دورباد، اما اگر ما نیز روزی گرفتار این توده‌های محروم یعنی کفار و مشرکین شدیم، با آنان چه بایدمان کرد؟
 
شماره ـ۱۳ـ  سه‌نقطه در ۲۱۰صفحه و با قیمت ۳۴هزارتومان منتشر شده است. همچنین نسخه الکترونیک شماره تازه سه‌نقطه نیز عرضه شده است.