پنجشنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۱ - ۱۲:۰۰
پویان غفاری: فارسی زبانان فقط چهار رمان بکت را می‌شناسند

پویان غفاری، از مترجمان آثار ساموئل بکت به بهانه سالروز درگذشت این نمایشنامه‌نویس و نویسنده ایرلندی گفت: بکت را در ایران بیشتر به عنوان نمایشنامه‌نویس می‌شناسند، در حالی که او یکی از پیشگامان رمان پسامدرن به شمار می‌آید و حدود 17 رمان نوشته است که فقط چهار عنوان آن‌ها در ایران ترجمه شده‌اند._

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امروز پنجشنبه، 30 آبان، برابر با 20 دسامبر، سالروز درگذشت ساموئل بکت، نویسنده و شاعر مشهور و خلاق ایرلندی و یکی از پیشگامان تئاتر ابزورد است. 

عموم آثار بکت به ویژه نمایشنامه‌هایش به عموم زبان‌های زنده دنیا ترجمه و مدام روی صحنه رفته است. این آثار بی‌پروا، به شکل بنیادی کمینه‌گرا و بنابر بعضی تفسیرها درباره وضعیت انسان‌ها عمیقا بدبینانه‌اند و این حس بدبینی اغلب با قریحه طنزپردازی قوی و غالبا نیش‌دار بکت تلطیف شده اند. 

تاکنون در ایران مترجمان بسیاری نمایشنامه‌ها، رمان‌ها و اشعار بکت را ترجمه کرده‌اند که از میان آن‌ها می‌توان به، مهدی نوید، علی‌اکبر علیزاد، احمد کامیابی‌مسک، پویان غفاری، علی باش، سیامک بهرام‌پرور، بهروز حاجی‌محمدی و چند شاعر دیگر اشاره کرد. درباره کیفیت این ترجمه‌ها  و وضعیت ویژگی و موقعیت آثار بکت در ایران با پویان غفاری، از مترجمان آثار این نویسنده گفت‌و‌گویی کوتاه انجام دادیم. 

پویان غفاری در پاسخ به این سوال که «کیفیت ترجمه‌های موجود از بکت را چگونه می‌بیند؟» گفت: ترجمه‌‌های بسیاری از آثار بکت در ایران منتشر شده است اما بیشتر این ترجمه‌ها از آثار نمایشنامه ای این نویسنده هستند. عموم متن‌های بکت سخت و سنگین است و همین که مترجم سراغ برگردان آن‌ها می‌رود، کار مهمی انجام داده و چندان نباید به کیفیت ترجمه ایراد گرفت. 

وی افزود: بکت علاوه بر این‌که یکی از بنیان‌گذاران تئاتر ابزورد یا پوچ‌گراست، از پیشگامان رمان پسامدرن هم به حساب می‌آید اما تاکنون تنها چهار رمان از میان 17 رمان این نویسنده ایرلندی به فارسی برگردان شده است. بکت هم به فرانسه و هم به انگلیسی می‌نوشت و ‌اکنون هم ترجمه‌های فرانسوی و انگلیسی از او موجود است، اما همانطور که گفتم این متون آن‌قدر غامض و نامفهوم است که به سختی می‌توان آن‌ها را به فارسی برگرداند. 

غفاری در ادامه در پاسخ به این سوال که «آیا متنی از بکت مانده که هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد؟» گفت: به گمانم تعداد رمان‌های بکت از نمایشنامه‌هایش بیشتر است، اما همانطور که گفتم فقط چهار عنوان از این رمان‌ها به فارسی ترجمه شده و باقی آن‌ها هنوز برای فارسی‌زبانان ناشناس مانده است. در مجموع بکت رمان‌نویس در ایران مغفول و ناشناس مانده است. 

این مترجم در ادامه درباره کتاب‌ها و مقاله‌های بکت‌شناسی فارسی‌زبانان گفت: دکتر احمد کامیابی‌مسک در زمینه بکت و در مجموع تئاتر ابزورد پژوهش های خوبی دارد. ایشان با بکت گفت‌وگویی هم داشته‌اند که در قالب یک کتاب کوچک جیبی منتشر شده است. اخیرا هم از آقای امین اصلانی کتابی پژوهشی درباره بکت با عنوان «بکت و مرگ» به چاپ رسیده است. 

غفاری در ادامه در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این‌که که «چرا تصمیم به ترجمه دوباره نمایشنامه‌های تلویزیونی بکت گرفته است؟» گفت: موخره نمایشنامه‌های تلویزیونی بکت یک متن 70 صفحه‌ای از «ژیل دلوز» فیلسوف معاصر و مشهور فرانسوی با نام «فرسودگی و خستگی» وجود داشت که به دلیل علاقه به این متن تصمیم به ترجمه آن گرفتم. 

غفاری در توضیح بیشتر مقاله دلوز گفت: در این مقاله دلوز فرسودگی و خستگی را به عنوان یک بحث فلسفی مطرح کرده و برای شاهد این مقوله از آثا بکت سود برده است. به نظر دلوز انسان خسته مدرن و پسامدرن را می‌توان در آثار بکت به روشنی هرچه تمام‌تر مشاهده کرد. 

غفاری در پایان گفت که ساموئل بکت نویسنده مورد علاقه فیلسوفان جدید است. 

رمان «مرسیه و کامیه» و «چهار و چند نمایشنامه تلویزیونی دیگر» از جمله آثار بکت است که با ترجمه پویان غفاری در ایران منتشر شده‌اند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها