کیهان بهمنی، مترجم در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: دوریس لسینگ برخلاف بسیاری از نویسندگان، خود را در دایره خاصی محدود نمی‌کند؛ به طور مثال از 20 رمان آن تایلر 17 رمانش در «بالتیمور» اتفاق می‌افتد یا ویلیام فاکنر اغلب داستان‌هایش در شهری خیالی به نام «یوکناپاتانا» می‌گذرد اما موقعیت داستان‌های لسینگ یکسره متفاوت است.
 
وی افزود: دوریس لسینگ به واسطه تجربه و زندگی در کشورهای مختلف، جهان داستانی متنوعی دارد و از این حیث خیلی شبیه به ارنست همینگوی است. او از همه ژانرها بهره می‌برد. هم در ژانر پسااستعماری می‌نویسد هم در ژانر وحشت. او کتابی مانند «علف‌ها آواز می‌خوانند» دارد و پس از این رمان پسااستعماری سراغ «فرزند پنجم» می‌رود که به نوعی در ژانر وحشت خلق شده است.
 
این مترجم اضافه کرد: لسینگ در «تروریست خوب» به بُعد انسانی فعالیت‌های سیاسی می‌پردازد و در کتاب «صخره» داستانی تقریباً علمی تخیلی می‌نویسد و جهانی را وصف می‌کند که وجود خارجی ندارد. نویسنده‌ای مانند دوریس لسینگ در نوشتن داستان دستش بسته نیست و خواننده را پیش از هر نویسنده دیگری یاد داستان‌های همینگوی می‌اندازد.
 
مترجم کتاب «فرزند پنجم» نوشته دوریس لسینگ توضیح داد: آنچه از  لسینگ به جا مانده است می‌تواند در تدریس نویسندگی خلاق به کار دوست‌داران عرصه داستان‌نویسی بیاید. چرا که دایره داستان‌پردازی این نویسنده به سبب سفرهای مختلفش گسترده است. لسینگ به ما می‌‌آموزد که برای خوب نوشتن باید خوب زندگی کرد. او به افریقا می‌رود و از آنجا به انگلستان سفر می‌کند و سرزمین‌های مختلفی را زیرپا می‌گذارد.
 
بهمنی گفت: متأسفانه ما در ایران بسیاری از نویسنده‌ای برنده نوبل را پیش از دریافت این جایزه  نمی‌شناسیم و پس از اعلام نام او از سوی آکادمی سوئد مترجمانمان به این فکر می افتند که آثار آن نویسنده را ترجمه کنند. این موضوع باعث می‌شود کمی از دنیا عقب باشیم؛ مثل امسال که سوتلانا آلکسیویچ برنده نوبل ادبیات شد و هیچ کتابی از این نویسنده در ایران ترجمه نشده و به چاپ نرسیده است. بیش و کم در مورد دوریس لسینگ هم همین‌طور بود. یعنی پس از اعلام نام او به عنوان برنده نوبل ادبیات سراغ کتاب‌های او رفتیم. 

درباره دوریس لسینگ
دوریس لسینگ، بانوی نوبلیست اهل انگلستان، در یکی از ماموریت‌های پدرش در شهر کرمانشاه متولد شد. او در طول زندگی تجربه‌های متفاوت زیستی و همچنین داستانی را از سر گذراند. سرانجام، در سال 2007 میلادی به عنوان برنده نوبل ادبی معرفی شد تا پیرترین برنده تاریخ این جایزه باشد.  امروز 22 اکتبر زادروز این نویسنده است. نویسنده رمان «علف‌ها آواز می‌خوانند»، «فرزند پنجم» و «تروریست دوست داشتنی» سال 2013 و در 94 سالگی از دنیا رفت.