به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) ژاك پره‌ور شاعر ، فيلم‌نامه‌نويس و نقاش فرانسوي از دوستان نزديك آراگون و برتون بود. در گرايش او به سينما و مطالعه نقش پدر و مادرش بسيار بارز بود. 

پره‌ور تا پيش از چهل سالگي هيچ كتابي منتشر نكرد. اما اشعارش در جامعه ادبي آن روز فرانسه شناخته شده بود. لحن اشعار وي به زبان آرگو ( لحن كوچه و بازار) نزديك است. 

بسیاری از شعرهای او که عموما بر دو محور زندگي در پاريس و زندگي پس از جنگ دوم شكل گرفته‌اند، امروزه از واحدهای اجباری درسی در مدارس فرانسه هستند. 

براي برخي از اشعار او  مثل "برگ‌هاي پاييزي" آهنگساري شده و به حوزه موسيقي راه پيدا كرده‌اند. از مترجمان شعرهاي او به فارسي مي‌توان به پرويز ناتل خانلري و محمد تقي غياثي اشاره كرد. 

پره‌ور در حوزه فيلمنامه‌نويسي نيز فعال بود و براي برخي از فيلم‌هاي ژان رنوار، كلود اوتان لارا و مارسل كارنه فيلمنامه نوشت. علاقه او به سينما با ديدن آثار چاپلين جلب شد. 

پره‌ور در 1918 به خدمت سربازي خوانده شد و اين دوره را در استانبول گذراند. او شاعري ضد جنگ محسوب مي‌شود. از مجموعه‌هاي شعر پره‌ور مي‌توان به "كلمه‌ها" (1946) ، "داستان‌ها" (1963) و "باران و هواي خوب" (1955) اشاره كرد.